EEN LIGHTPRODUCT. EEN STERRENCAST, EEN EUROPESE SETTING, EEN GROOVY SOUNDTRACK. EN TOCH IS SODERBERGH ERIN GESLAAGD HET VERVOLG OP ‘OCEAN’S ELEVEN’ TE VERKNOEIEN.

STEVEN SODERBERGH

MET GEORGE CLOONEY, BRAD PITT, MATT DAMON, CATHERINE ZETA-JONES, ANDY GARCIA

Ocean’s Twelve *

Het enige opwindende aan Soderberghs vervolg op zijn remake van Lewis Milestones klassieker is de haartooi van Catherine Zeta-Jones en de eigenzinnige soundtrack van David Holmes. De Ierse wiz-dj raapte voor Out of Sight en Ocean’s Eleven al hippe, aanstekelijke grooves bijeen en doet dat hier opnieuw met verve. Helaas toont de film op geen enkel moment hetzelfde vernuft.

Danny Ocean (Clooney) is nu gelukkig hertrouwd met Tess (Julia Roberts, anorectischer met elk shot) maar krijgt bezoek van Tess’ voormalige vrijer (Garcia), de casinobaas die Ocean met zijn Elf meer dan honderd miljoen lichter maakte. Ocean roept prompt zijn maats bijeen en plant een kraak om de schade van de vorige te herstellen, maar iemand is hen te slim af. Het feit dat Rusty Ryan (Pitt, iets te voldaan) een boon heeft voor een hot shot politie-inspectrice (Zeta-Jones) doet de zaak ook al geen goed.

De oppervlakkige ironisering van de lichte heist movie uit de jaren zestig die Soderbergh zocht in Eleven maakt in Twelve plaats voor een beschamende vertoning wanneer de regisseur zijn Full Frontal nog eens in het klein wil overdoen. Julia Roberts die als Tess Julia Roberts moet imiteren? Bruce Willis die zijn vriendschap in het echte leven met ‘Jules’ mag etaleren? Uiteindelijk wordt hierdoor de plot rond twee mysterieuze meesterdieven zo ondoorzichtig dat de wereld van bedrog-in-bedrog-in-bedrog geen moer meer boeit.

In de sixties maakten Hollywoodsterren graag films op Europa’s meest mondaine plaatsen. Vervang ‘mondain’ door hedendaags, banaal Amsterdam en Rome, voeg er nog een drietal verwijzingen, inside jokes en zich kostelijk amuserende supersterren bij, en je hebt géén film.

TOP 5 2004

Al was dit het Jaar van de Documentaire, het was vooral (opnieuw) het Jaar van de Draak, en meer bepaald van de Koreaanse. De verleiding bestond om de top-vijf helemaal Aziatisch te maken (keuze genoeg: Old Boy, Memories of Murder, Infernal Affairs, Gozu, Ghost in the Shell 2: Innocence, Goodbye Dragon Inn, House of Flying Daggers, Tropical Malady). Jonathan Glazers Birth stak daar echter een stokje voor:

1 Birth (Jonathan Glazer)

2 Oldboy (Park Chan-Wook)

3 Memories of Murder (Bong Joon-Ho)

4 Infernal Affairs (Wai Keung Lau en Siu Fai Mak)

5 Collateral (Michael Mann)

Jo Smets