No Age

Punk en kunst, vaak een vruchtbaar pakket. Het noisepopduo No Age stelt zijn instrumentarium (naast gitaar en drums ook elektronische bronnen) wel eens op in de buurt van een installatie, expo of filmvoorstelling, en ook met de vormgeving van zijn platen onderscheidt het zich van het pak. Hier telt evenwel de muziek en die blijft patent: afgekloven, snerende punkrock (hoor Sandalwood of het jachtige War Dance) die gebaat is bij dat extra laagje samples of tapeloops. Interludia zoals Toes in the Water, het abstracte Working Stiff Takes a Break of het Sonic Youth-achtige Smoothie zetten die ijle texturen zelfs op het voorplan. Alleen het dreinerige A Sigh Clicks komt niet van de grond. Eén keertje Goons Be Gone kost een halfuur van uw tijd. Al zal het daar vast niet bij blijven.