Marika Hackman

De pijnlijk openhartige break-upplaat van The Japanese House (de alias van de Britse Amber Bain) waarover we u enkele maanden geleden informeerden? Die ging over Marika Hackman, zelf een zangeres en songschrijfster, die zes jaar geleden aan het venster kwam piepen met serene indiefolk. Sindsdien heeft Hackman stoute uitbundigheid en eightiesretropop in de armen gesloten, dat laatste in de lijn van Ladyhawke en Haim. Cutting edge is het dus allemaal niet, en ook deze derde elpee is niet vrij van vlakke momenten. Toch valt er genoeg te grijnzen met enkele fraaie popdeunen en Hackmans vranke zelfportretteringen, waarbij de lesbische seks al even voos is als op Chris van Christine and the Queens. Hand Solo is zelfs een laconieke rukhymne, maar het treurende Send My Love moet bij haar ex hard zijn aangekomen.