Madness: Before We Was We

Don’t watch that, watch this. Waarom slaagde het zevenkoppige zootje ongeregeld genaamd Madness er eind jaren zeventig in te doen wat Liz Truss net niet is gelukt: een nationale lieveling worden? Op papier schiet de docu Before We Was We zich in de voet door uitgebreid boven de jeugd van de bandleden te cirkelen, en af te titelen net wanneer de groep naar het brede publiek doorbreekt. Vormt die lange aanloop naar het succes doorgaans het saaiste deel van elke artiestenbiografie, dan is het hier anders. De Los Palmas 7 vertellen monkelend over hoe ze als kinderen uit gebroken gezinnen eigengereid hun weg zochten in het volop in transitie verkerende Londen van de vroege seventies. Dat dickensiaanse verhaal van jeugdige diefstal, graffitispuiterij en het aflopen van allerlei kantjes draagt bij tot een beter begrip van hoe Madness zijn heavy heavy monster sound (een combine van ska, pop en soul) en nutty imago (hardgekookt als Ian Dury, ludiek als Tommy Cooper) kon ontwikkelen.