21.05 – Canvas

Soms zitten wij net met iets meer zin voor ons televisietoestel. Zoals wanneer de man achter de bejubelde docureeks Gas Station met iets nieuws komt bijvoorbeeld. Madagascar is Luc Vrydaghs’ eigenzinnige driedelige verslag van een reis door het gelijknamige eiland met een vriend twaalf jaar geleden. ‘Maar het is iets heel anders dan Gas Station‘, waarschuwt de cineast ons vriendelijk. ‘Het is zoals met een schilderij: ofwel vind je het mooi, ofwel niet.’

Twaalf jaar geleden, zelfs de Belgische bureaucratie indachtig lijkt dat érg lang om een film in te blikken. ‘Toen ik die reis maakte, was het absoluut niet de bedoeling ze ooit in een tv-reeks te gieten’, vertelt Vrydaghs. ‘Pas nadien heb ik er iets mee willen doen. Ik was toen op vakantie met een vriend, had een kleine camera bij en schoot gewoon beelden van wat ik mooi of boeiend vond, zonder echt een doel of plan na te streven. Zo zie je onder meer een hanengevecht, een heropgraving van enkele lijken en een bezoek aan een voodoodokter.’

‘Een rode draad zat er dus niet meteen in’, legt Vrydaghs uit. ‘Vandaar dat ik mijn tekenboeken van toen er nog eens heb bijgehaald en in de film ook animaties en schetsen heb gestoken. Het is een staaltje van mijn huis-tuin-en-keukenvlijt geworden. Ik heb me zelfs beziggehouden met het schilderen van een grote landkaart om daar dan speelgoedautootjes op te laten rijden. Bovendien heb ik er ook een voice-over aan toegevoegd. Al is het geen échte voice-over. Het zijn mijn indrukken van de reis, en van wat ik zie – geen grote verhalen, maar wel de kleine dingen. En neen, het is niet mijn stem die je hoort, die werd te ‘Antwerps’ bevonden. (Lacht) Maar Pieter Embrechts doet dat heel goed.’

‘Ik denk wel dat je in Madagascar een mooi beeld krijgt van het eiland. Het is een van de meest bijzondere plekken waar ik ooit ben geweest – niet verrassend dus dat ik het woord ‘fantastisch’ toch een aantal keren uit de commentaar heb moeten verwijderen. Magisch is het, met een arme bevolking die toch steeds glimlacht, maar ook erg veel belang hecht aan geloof en bijgeloof. Het is het vierde grootste eiland ter wereld en zou de hele Benelux plus Frankrijk kunnen omvatten. En wat een prachtige natuur! Ik ben er verliefd geworden op de baobab, hét symbool van Madagaskar. Dat wordt trouwens het onderwerp van mijn vólgende project: bomen.’

(B.D.C.)