Maandag 9/3, 20.35 – 2BE

Kort Al is de leugen nog zo snel, Tim Roth achterhaalt hem wel.

Wat Professor Cal Lightman kan iets: hij is namelijk in staat om in één oogopslag te zien of iemand liegt. De man is een specialist in lichaamstaal en in een gesprek is een verkeerd opgetrokken wenkbrauw of een lichte zenuwtrek aan de mondhoek al voldoende om bij hem door de mand te vallen. Lightman staat aan het hoofd van de Lightman Group, een team van experts dat de FBI, de lokale politie of beveiligingsfirma’s helpt bij het oplossen van misdaden – meestal, maar dat had u wellicht al begrepen, door iemand op een leugen te betrappen.

OordeelLie to Me wordt gemaakt door de mensen die ook 24, Arrested Development en Friday Night Lights op hun naam hebben staan, maar even vernieuwend als zijn voorgangers is de reeks helaas niet. Lie to Me heeft bijvoorbeeld heel goed gekeken naar House M.D.: het hoofdpersonage (gespeeld door Tim ‘Reservoir Dogs’ Roth, die in tegenstelling tot Hugh Laurie wel zijn Britse accent mag behouden) is ook een knorpot en wordt eveneens bijgestaan door drie assistenten die allemaal hun eigen vreemde trekjes hebben – een ervan is bijvoorbeeld bijna allergisch voor liegen en zegt altijd en overal de waarheid.

De gelijkenissen met The Mentalist vallen natuurlijk ook op: Cal Lightman botst net als Patrick Jane vaak op scepsis bij de politieagenten – die hem een ‘circusact’ vinden – maar weet die altijd meteen op hun plaats te zetten. Al waren de makers van Lie to Me er bij de start van de serie in de Verenigde Staten wel als de kippen bij om te zeggen dat hun serie wél op wetenschappelijke bevindingen is gebaseerd, in tegenstelling tot de al dan niet paranormale invalshoek van The Mentalist.

Lie to Me heeft nog iets met The Mentalist gemeen: het succes, want net als de VT4-serie staat de reeks sinds de première in de VS een paar weken geleden bovenaan in de kijkcijferlijsten – vandaar dat 2BE niet lang gewacht heeft om te starten. Lie to Me is dan ook erg onderhoudend, vooral dankzij de acteerprestatie van Roth en de grappige weetjes die her en der worden rondgestrooid, bijvoorbeeld over hoe de modale mens in een gesprek van tien minuten drie keer liegt of over hoe er bij een fake glimlach geen rimpeltjes rond je ogen verschijnen. Het enige probleem – en daar komt de serie ook al met The Mentalist overeen – is dat de op te lossen zaken vrij voorspelbaar zijn, zodat de aantrekkingskracht echt van het centrale personage moet komen. En terwijl dat bij House M.D. na vier seizoen nog altijd lukt, met mysteries die even voor de hand liggend zijn, zou Lie to Me op dat vlak op lange termijn in de problemen kunnen komen.

Stefaan Werbrouck