Australisch popfenomeen Kylie Minogue kreeg in Londen de prestigieuze Music Industry Trustprijs voor haar twintigjarige carrière.

‘Er bestaat geen twijfel over dat van onze vijftien Music Industry Trust Awardwinnaars tot nu Kylie veruit de meest glamoureuze is’, verkondigde comitévoorzitter David Munss – al zullen Sir Elton John en Peter Gabriel dat misschien betwisten. Nog volgens Munss verdient Minogue de prijs voor haar aanhoudende succes als pop- en stijlicoon, omdat ‘ze steeds aan de top bleef in een van de hardste beroepen ter wereld en miljoenen mensen met haar elegantie, waardigheid en menselijkheid wist te inspireren’. Een blije Kylie – ‘Ik ben echt in de wolken zo erkend te worden’ – is trouwens de eerste vrouw die op het erelijstje komt, zelfs superidool Madonna mocht de prijs (nog) niet in ontvangst nemen.

En zeggen dat haar zangcarrière door een stom gezien toeval van de grond kwam. Toen eind de jaren 80 heel Australië haar aanbad als de ontwapenende garagiste Charlene, die in Neighbours blonde halfgod Jason Donovan aan de haak sloeg, zong ze met de hele cast van de hyperpopulaire serie een versie van Little Eva’s The Loco-Motion op een benefietconcert. De demo kwam bij Mushroom Records terecht en hoewel die niet echt wild waren van de single, zagen ze wel brood in een contract met een tieneridool. Geen slechte zet: The Locomotion werd de best verkopende single van de jaren 80 in Australië. Hoe belangrijk ze haar in de rest van de wereld vonden, bleek bij haar eerste vergadering bij het Londense Stock, Aitken & Waterman: de afspraak volledig vergeten, penden die snel een nummertje neer terwijl Kylie in de auto zat te wachten: I Should Be So Lucky.

Het leken wel profetische woorden. Hoewel Minogue lang op Amerikaanse erkenning heeft moeten wachten en ze wel eens mindere periodes heeft gekend, is ze er de voorbije twintig jaar in geslaagd zichzelf telkens opnieuw uit te vinden. Van het buurmeisje dat omwille van haar 1,50 meter ietwat minachtend ‘de zingende parkiet’ werd genoemd over de blonde vamp die toenmalige beau Michael Hutchence tot Suicide Blonde zou hebben geïnspireerd tot het sexy popicoon van vandaag. Haar waardige strijd met borstkanker heeft haar ook van heel wat vrouwelijke sympathie verzekerd, binnenkort trippelt ze weer over het scherm in Doctor Who – Voyage of the Damned én op 26 november verschijnt haar tiende plaat X. Won’t you stay forever?

(B.D.C.)