Keith Moon
Laatste werk: Who Are You (1978)
7 september 1978 in Londen
Leeftijd bij overlijden: 32
Drummer van The Who
Van de man die zijn drumstel molesteerde bij elk optreden van The Who, consequent hotelkamers sloopte, ooit zijn tanden brak toen hij met zijn Lincoln in een leeg zwembad reed en eens via het dak van de concertzaal de backstage binnenviel, zou je een spectaculaire dood verwachten. Niet dus, Keith Moon – Moon, The Loon voor de fans – stierf in zijn slaap, evenwel aan een overdosis afkickpillen.
Zijn laatste woorden? ‘If you don’t like it, you can just fuck off’, had hij zijn vriendin Annette nog toegeroepen toen ze die 7e september 1978 weigerde biefstuk met eieren als ontbijt klaar te maken. De overlevering wil dat hij haar die dag ten huwelijk had willen vragen, maar de avond voordien had hem blijkbaar niet in de juiste stemming gebracht. Het koppel was vroeg naar huis gekomen van de première van The Buddy Holly Story, waarop ze door Paul en Linda McCartney waren uitgenodigd. De coke en champagne konden hen niet overtuigen stevig door te zakken en Keith en Annette pikten liever thuis een filmpje mee – The Abominable Dr. Phibes voor de geïnteresseerden.
Dat Moon nadien als een blok in slaap viel, hoeft niet te verbazen als je weet dat hij om af te kicken van zijn alcoholverslaving het paardenmiddel Clomethiazole slikte. Voor het ontbijt werd hij dus even – toegegeven: niet al te goedgemutst – wakker, maar de rest van de dag dook hij terug zijn bed in. In de namiddag, zo rond kwart voor vier, ging Annette bezorgd kijken omdat ze Keith niet hoorde snurken. Ze vond haar net niet toekomstige man dood. Mond-op-mondbeademing en hartmassage baatten niet meer. De 32 pillen in zijn lichaam – waarvan 26 nog onopgelost – waren hem fataal geworden.
Zijn dood op slechte vrienden steken zou niet eerlijk zijn. Toen Ringo Starr hem waarschuwde dat zijn levensstijl zijn einde zou betekenen, antwoordde hij: ‘Yeah, I Know.’ En toen Larry Hagman – J.R. uit Dallas – hem in rehab inschreef, deed hij het intakegesprek met een fles cognac, champagne en amfetamines op tafel. Wie een zondebok zocht, stak het misschien op zijn nieuwe dokter, die hem meteen een doos van honderd capsules had voorgeschreven. Anderen vermoedden zelfmoord, wegens de psychische problemen die hij had nadat hij per ongeluk zijn bodyguard Neil Boland had overreden. De vreemdste theorie? Predestinatie: vier jaar eerder was in hetzelfde appartement ook al Cass Elliot, zangeres van The Mamas and The Papas overleden. En op de hoes van Who Are You, het laatste album van The Who waarop hij meespeelde, zit hij achterstevoren op een stoel. ‘Not to be taken away’ staat er op de rugleuning.
Op de begrafenis brachten zijn vrienden Eric Clapton en Charlie Watts een serene laatste groet. De overige Stones, The Beatles, David Bowie en Led Zeppelin stuurden enkel een rouwkrans. Roger Daltrey, de frontman van The Who, liet zich wél opmerken: hij legde een fles champagne, verpakt in een tv-beeldbuis, op de kist. De man houdt zijn herinnering trouwens levend. Momenteel werkt hij als producer aan een biopic over Moon, met Mike ‘Austin Powers’ Myers in de hoofdrol. See Me Feel Me: Keith Moon Naked For Your Pleasure – gelukkig nog een werktitel – is gepland voor 2012, al staat het project voorlopig on hold.
THIJS DEMEULEMEESTER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier