Kajillionaire

Oordeel niet te snel dat Miranda July zich in haar derde langspeelfilm verliest in een bizar en poëtisch maar vrijblijvend portret van een outsidersgezin. De in verschillende kunstdisciplines actieve regisseuse van het bewonderde Me and You and Everyone We Know blijft lang stilstaan bij drie zonderlingen die niet willen meedraaien in kapitalistisch Amerika maar wel elke dag de baan op moeten voor arbeidsintensieve en weinig lucratieve zwendelpraktijken. Dat levert onverwachte tableaus op (zoals roze zeepschuim dat door muren dringt) en vindingrijke plaatjes met een kleurenrijkdom die aan de foto’s van Harry Gruyaert doet denken. Nét op tijd krijgt de tragikomische, atypische film de broodnodige pit. Wanneer dochter Old Dolio (een zeer vreemde glansrol voor Evan Rachel Wood uit Mildred Pierce en Westworld) kennismaakt met een materialistische maar warme jonge vrouw, krijgt ze eindelijk in de mot dat het tijd is om zich te emanciperen. In hun anticonformisme zijn haar frauderende ouders namelijk gruwelijk conformistisch. Kajillionaire prikkelt.