‘Hoort Milk Inc. thuis op Rock Werchter?’

We zijn niet eens halverwege 2009, en voor de eindejaarslijstjes hebben we al een topper in de categorie ‘Non-Discussie van het Jaar’. En meteen ook eentje in de categorie ‘Beste Promo-stunt van het Jaar’.

Herman Schueremans hoeft van niemand lessen in marketing te krijgen. Keer op keer slaagt hij erin om rond deze tijd van het jaar van zijn festival de talk of the town te maken. En altijd doet hij dat met controversieel nieuws. Vorig jaar waren het de stijgende bierprijzen. Dit jaar de boeking van Milk Inc. ‘Ik ben averechts geboren, en ik zal averechts eindigen’, liet hij zich onlangs in dit blad ontvallen. We zijn geneigd hem te geloven.

De reacties van de muziekliefhebbers zijn even opvallend door hun ongemene hardheid als door hun hardnekkigheid. Alsof elke festivalganger inspraak denkt te hebben in de affiche van Rock Werchter. Eigenlijk is het simpel: Werchter is het betalende tuinfeest van Schueremans en zijn equipe. Zint hun affiche je niet, dan zoek je elders je meug. Festivals genoeg, en de kans dat je er Regi ‘Waar zijn die handen’ hoort roepen, is quasi nihil: de zomeragenda van Milk Inc. oogt nagenoeg blanco. Wellicht hangt aan hun optreden op Werchter een exclusiviteitsdeal vast – waardoor alle Mil Inc.-haters Schueremans uiteindelijk zouden moeten bedanken.

Het grootste verwijt dat de tegenstanders van ‘Milk Inc.-op-Rock-Werchter’ krijgen, is dat het hokjesdenkers zijn. Een dooddoener. Muziek is voor oudere jongeren en jongere ouderen een manier om zich te identificeren. Dat is nu niet anders dan vroeger, alleen: het mag niet meer. Wie het wel doet, wordt door een Kabouter Pop zeurderig als lid van ‘de politiek correcte smaakpolitie’ gebrandmerkt.

Onzin is dat. Pro The Beatles en contra The Stones, of pro Blur en contra Oasis: een mens zou heimwee krijgen naar zulke onderhoudende gespreksonderwerpen.

Een gerespecteerde popmuzikant vertelde me weken geleden al dat niemand in het wereldje jaloers is op Regi. Iedereen gunt hem zijn succes.

Anders gezegd: Regi is een mus en Milk Inc. speelt buiten competitie.

Schadeloos entertainment.

Ondanks de polemiek zal deze editie van Rock Werchter wellicht als een van de snelst uitverkochte ooit de geschiedenis ingaan: na vrijdag en zaterdag is sinds de Milk Inc.-non-discussie ook zondag sold-out – prima promo, zoals ik al zei. Naast Regi & Linda prijken weer een pak Belgische artiesten op de affiche, zoals Arsenal, Lady Linn, Triggerfinger en The Hickey Underworld. Daarin spelen mogelijk financiële (het is tenslotte crisis, en Belgische bands zijn heel wat goed-koper dan buitenlandse acts) en strategische (Live Nation wil meer dan ooit de lokale markt bespelen) redenen een rol. Los daarvan, is die Belgische présence voor elke muziekliefhebber goed nieuws.

Karel Degraeve