Jonny Nash & Teguh Permana

Stekker eruit, gordijnen dicht, kaarsje aan. Vorig jaar bedacht de Schotse producer Jonny Nash er, samen met zijn Nederlandse evenknie Suzanne Kraft, al een wondermooie soundtrack bij: A Heart So White, een sereen bewandelde middenweg tussen ambient en postklassiek, met een mechanisch pijporgel in de hoofdrol. Dit keer gingen Nash en zijn piano in zee met de Indonesische muzikant Teguh Permana en zijn tarawangsa, een soort minicello met twee snaren en een immens expressieve reikwijdte. Plons mee in hun relaxerende klankbad van kronkelende, uitdijende toonaarden en texturen, en snuif op die geur van meditatieve, ambigue vervoering. Een raakpunt? De weidse vergezichten die Ry Cooder overal op de wereldkaart schilderde, zoals met Ali Farka Touré. Maar dan helemaal anders.