Tot vorig jaar was de Waalse jazzzangeres Melanie De Biasio (35) voor velen nog een goed bewaard geheim. Dankzij haar cd No Deal is ze nu een van de publiekstrekkers op Jazz Middelheim. Wij kijken alvast uit naar de bindteksten: ‘Mijn stijl is echo-purple-velvet-light-silence.’
We zien haar nog staan op dat Brusselse podium in 2006: een frêle meisje met Italiaanse roots uit Charleroi dat terecht de Django d’Or voor Beste Jong Talent in ontvangst mocht nemen. De doorbraak zou een kwestie van tijd zijn. Het duurde uiteindelijk zes jaar, maar met No Deal (Pias) maakte Melanie De Biasio een mysterieuze, soulvolle plaat met een gerijpt timbre dat aan Nina Simone doet denken.
Een jaar na die prestigieuze jazzprijs kreeg je debuut A Stomach Is Burning de Octave de la Musique, de Franstalige tegenhanger van de MIA’s. Waarom duurde het zo lang voor er een vervolg kwam?
MELANIE DE BIASIO:(plechtig) De tijd is mijn artistiek directeur geweest. Een nieuw album maken kun je niet forceren. Het was gewoon wat wachten op het ideale moment.
Gek genoeg is het voor veel Belgische muzikanten erg moeilijk om de taalgrens over te steken. Maar ik heb net een grote tournee door Vlaanderen achter de rug en die is erg goed verlopen. En natuurlijk waren er al de goeie kritieken op No Deal. Al die aandacht heeft veel mensen kennelijk zin doen krijgen om ook live eens te komen luisteren.
Je hebt gedaan waar veel jazzmuzikanten van dromen: met jazz doorstoten naar de mainstream. Je wordt nu gedraaid op Radio 1 en Studio Brussel.
DE BIASIO:C’est génial! Maar ik heb het echt niet zien aankomen. Ik heb gewoon geprobeerd om de beste plaat te maken die ik op dit moment kán maken. Het is me echt nooit om naambekendheid of geld te doen. Kunst gaat om emoties, om menselijk contact en om het volgen van dat kleine stemmetje in jezelf. Als je dat beseft, dan maakt het niet zoveel meer uit of er nu tien of tienduizend mensen naar je komen luisteren.
Je hebt je medemuzikanten erg zorgvuldig uitgekozen.
DE BIASIO: Dat is inderdaad mijn belangrijkste rol geweest. Niet omdat ik hen wil laten spelen wat ik in mijn hoofd heb, maar omdat ik weet dat ze hun eigen achtergrond, geschiedenis en gevoeligheden aan mijn muziek zouden toevoegen. Wanneer Pascal Mohy (piano), Pascal Paulus (synths) en Dré Pallemaerts (drums) samen spelen, ontstaat er magie. Zij zijn elk voor zich complete muzikanten en daarbovenop completeren ze elkaar. Elk concert klinkt telkens weer anders.
De opnames zijn nogal raar verlopen. We hadden heel weinig tijd in de studio: drie dagen, waarvan we een volledige dag hebben gespendeerd aan de juiste plaatsing van de microfoons. Maar voor we begonnen, wisten we precies welke sfeer, sound en tempo elk nummer moest hebben.
Wellicht door die tijdsdruk klinkt het album heel spontaan.
DE BIASIO: Het heeft toch geen enkele zin om perfectie na te streven? Het zijn vaak de kleine onvolkomenheden die iemand aantrekkelijk maken. Dus waarom zou ik die willen uitwissen?
Je eerste plaat verscheen op het jazzlabel Igloo. No Deal verschijnt bij Pias, dat doorgaans meer alternatieve rock brengt. Heb je toegevingen moeten doen?
DE BIASIO:(geïrriteerd) Absoluut niet! Ik heb de plaat volledig zelf geproducet, zonder inmenging van om het even wie. Het is een plaat van 33 minuten geworden, met 7 nummers zonder echte format. Zoiets druist in tegen elke conventie.
Het resultaat laat zich moeilijk benoemen.
DE BIASIO: Kijk, ik snap dat het voor journalisten of voor winkels belangrijk is om te weten in welke rubriek ze mijn muziek moeten onderbrengen, maar dat is niet mijn wereld, noch mijn taal. Toen ik mijn professionele Facebookpagina aanmaakte, moest ik omschrijven wat voor soort muziek ik maak. Dan heb ik woorden als ‘echo‘, ‘purple‘, ‘velvet‘, ‘light‘ en ‘silence‘ gebruikt. Dat zegt volgens mij meer dan ‘jazz’, toch? Jazz betekent voor mij absolute vrijheid. Jazz is niet voorbedacht: het gaat om het bewaren van de spontaneïteit van het moment, om het overbrengen van pure emoties, om de onmiddellijke inspiratie die het van je overneemt. Het is eerlijke muziek, eerlijk tegenover jezelf als muzikant en eerlijk tegenover je publiek. Zoiets vind ik niet alleen belangrijk op het podium, maar ook in het leven.
Je bent op 17 augustus een van de grote publiekstrekkers op een van de grootste jazzfestivals van België. Wat betekent Jazz Middelheim voor jou?
DE BIASIO: Wel, euh, dit wordt mijn eerste bezoek. Ik weet zelfs niet wie er nog zoal op de affiche staat. (lacht)
MELANIE DE BIASIO
JAZZ MIDDELHEIM, VAN 15/08 T.E.M. 18/08,
IN PARK DEN BRANDT, ANTWERPEN
FREDERIK GOOSSENS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
