Vrijstaat O. in Oostende organiseert vanaf 6 februari voor de tweede keer Storm!, een vrijstaat voor hippe jazz en aanverwanten. Centrale gast is Gierende Beer Fulco Ottervanger, met maar liefst zes projecten.

Met The Detour Fish bracht de Nederlands-Gentse toetsenist-zanger-componist net een erg goeie cd van De Beren Gieren uit. Daartoe breidde hij dat pianotrio uit met de Portugese trompettiste Susana Santos Silva.

Maar intussen plan je alweer een nieuwe plaat?

FULCO OTTERVANGER: Tof dat we ook verder kunnen blijven spelen met Susanna, maar met het trio knutselen we nu ook met allerhande elektronische laagjes en loopjes, op zoek naar een nieuwe sound. We proberen dat alvast uit in Oostende, de plaat is voor het najaar.

Deze week gaat in de Vooruit in Gent ook Slumberland in première, een kindervoorstelling van Zonzo Compagnie over ‘het donkere niemandsland dat slaap heet’, waaraan ook jij meewerkt.

OTTERVANGER: Daarvoor heb ik samen met An Pierlé lekker nostalgische Hollandse popliedjes geschreven à la Boudewijn de Groot of Ramses Shaffy. Ik hou van An. Ze werkt intuïtief, knipt en plakt en heeft een enorme liefde voor taal. En ze is heel theatraal – een echte aansteller. Frustrerend soms. (lacht)

En ook op Storm! is er werk van jou op kindermaat.

OTTERVANGER: Met Benjamin Vandewalle maak ik een dansvoorstelling waarbij iedereen mag meedoen. Het idee kreeg ik toen het zoontje van een vriendin gek begon te bewegen en te springen terwijl ik piano speelde. We hebben er toen een heel leuk en grappig spelletje van gemaakt.

Reverse Archeologists, ook in Oostende, is dan weer een internationaal trio toetsenisten.

OTTERVANGER: In New York werd ik van mijn sokken geblazen door pianiste Kris Davis, en Jozef Dumoulin is al jaren een held van me. Hij kan me tot tranen toe ontroeren. Dit trio is het resultaat van een idee waar ik al tien jaar mee zit. Ik zag ooit een fotoboek van locaties zoals die er over tien jaar uit zouden kunnen zien. Omgekeerde archeologie, als het ware. Alles heeft een verleden en een toekomst, maar ook een boven- en een onderkant. In onze taal hebben we het ook over het onderbewuste, onderdrukken of overdrijven. Het centrale thema wordt dus horizontale ‘lagen’.

Zes projecten op Storm!: wordt dat geen uitputtingsslag?

OTTERVANGER: Soms vraag ik me ook af of het niet te veel wordt, maar zolang ik veel vrijheid krijg om van alles uit te proberen, doe ik mee. Ik zie me niet als tweede toetsenist in een popgroep spelen. Daar ben ik niet professioneel genoeg voor.

FREDERIK GOOSSENS