Waar ben je op dit moment mee bezig?

Matthias Schoenaerts: Van alles. Ik ben een documentaire aan het maken, een portret van een vriend van mij met een op zijn zachtst uitgedrukt nogal speciale levenswandel. Hij is een professionele mixed martial arts fighter, hij heeft maar één been en toch draait hij mee in het circuit van vechters zonder handicap. Ik regisseer, Nicolas Karakatsanis staat achter de camera. Heel concreet is het nog niet, maar de film begint wel meer en meer vorm te krijgen.

Daarnaast acteer ik natuurlijk ook nog. De opnames van De Premier, de nieuwe thriller van Erik Van Looy, komen eraan, en ondertussen ben ik me aan het voorbereiden op The Wasteland, het derde deel in Pieter Van Hees’ trilogie Anatomie van Liefde en Pijn. De film zit nog maar in de ontwikkelingsfase, maar ik geloof er heel hard in. Ik denk écht dat het zijn beste film tot nu toe wordt.

Je hebt ook net de opnames afgerond van ‘Rundskop’, het debuut van Michaël Roskam, waarvoor je een indrukwekkende metamorfose moest ondergaan. Wat was het moeilijkste: 27 kilo spiermassa bijkomen of plat Sint-Truidens leren, zowat het moeilijkste dialect van Vlaanderen?

Schoenaerts: Het was allebei een kwestie van veel tijd. Om bij te komen moest ik acht keer per dag eten en veel fitnessen. Ik had het wat onderschat, maar met wat doorzettingsvermogen mag dat geen probleem zijn – ondertussen ben ik al weer vijftien kilo afgevallen trouwens. En Sintruins leren was vooral een kwestie van veel luisteren tot ik het juiste ritme en de zangerigheid te pakken had. Zodra dat lukt, kost het geen moeite meer. (Zegt een aantal zinnen in vlekkeloos Sint-Truidens, waarvan wij alleen de woorden ‘slachtbank’ en ‘nonkel Eddy’ begrepen)Hedzjet verstoan?

Euhm, absoluut. Wat wij nog wilden weten: hoe zit het met je plannen in Hollywood? Na de passage van ‘My Queen Karo’ op het Filmfestival van Toronto zag een Amerikaanse agente wel iets in jou.

Schoenaerts: Die interesse is weer iets concreter. De bedoeling is dat ik in oktober en november twee maanden in Los Angeles doorbreng en kijk wat daar mogelijk is. Wat castings doen en praten met geïnteresseerde regisseurs: ik vermoed dat het zoiets zal zijn. Ik moet zeggen dat mijn agente me wel vertrouwen inboezemt: het is niet iemand met heel veel blabla. Heel low profile, heel rustig. Maar kom, we zullen wel zien wat het geeft daar in LA. Voor hetzelfde geld lig ik daar twee maanden op het strand en kom ik terug als surfer. (Lacht)

Heb je een droomregisseur met wie je ooit zou willen werken?

Schoenaerts: Niet meteen. Maar als ik één naam moet geven, dan toch Paul Thomas Anderson. Zijn films spreken me heel hard aan.

Tot slot: welke acteur zou jij naar voren schuiven voor

een Generatie Morgen?

Schoenaerts: Misschien wel Jeroen Perceval, schrijver, acteur én mijn medespeler in Rundskop. Een vriend, maar ook iemand met heel veel talent. Hij is niet bang om minder voor de hand liggende keuzes te maken – zowel in zijn rollen als in de manier waarop hij die rollen invult. En daar heb ik alleen maar bewondering voor.

(G.Z.)