Zijn handtekening staat inmiddels in Oost-Europese woonwijken, Braziliaanse favela’s en de ruige streets of Los Angeles. In het Oostendse Fort Napoleon mag Gentenaar Bué the Warrior tonen waarom hij ’s lands bekendste graffiti-exportproduct is.
Bué, alias Dave De Rop, groeide op in een familie van striptekenaars. Vader en grootvader De Rop werkten onder meer aan Suske en Wiske voor Studio Vandersteen, Bué zet de familietraditie verder, maar met de straat als canvas voor zijn beertjes en monstertjes. ‘Zij leerden me dat je met tekenen ook wat kunt doen in je leven. Maar dat saaie bureauwerk van
een striptekenaar is niets voor mij. Ik heb beweging nodig, interactie. Bovendien kun je als striptekenaar wel mentaal moe zijn, maar ik wil ook fysiek moe zijn.’
De term kunstenaar hoort hij niet graag. ‘Omdat mensen zich al te snel die titel toe-eigenen. Ook al gaat mijn stijl al ettelijke jaren mee, ik ben geen Picasso.’ Wat Bué dan wel is? Een doodgewone Gentenaar die wat hij op zijn reizen geproefd heeft wil uitdragen in het straatbeeld. ‘Op de muur customize ik mijn eigen leefwereld en alles wat ik overal ter wereld op straat heb gezien, met happy figuren in enorm poppy kleuren.’ Daarin mag u gerust een lichte vorm van maatschappijkritiek zien, want onze samenleving is volgens Bué ‘al meer dan grijs genoeg’.
Dat zijn werk per definitie erg vergankelijk is, deert de 39-jarige Bué niet. ‘Zoals een rijhuis na zeventig jaar moet wijken voor een appartementsblok, zo moeten mijn creaties wijken omdat muren overschilderd worden. Street art komt en gaat, maar je zult ze altijd blijven zien.’
Met HeyHey Apps stampte Bué een bedrijf uit de grond dat apps voor kinderen ontwikkelt, die ook in de speelse omgeving van Let It Be Playful een prominente plaats krijgen. ‘In een interactieve hoek kunnen kinderen zelf met de apps aan de slag en met mijn werken knutselen. De expo is gericht op jonge gezinnen met kinderen, maar dus niet alleen op kinderen: een volwassene met nog een beetje kind in zich zal er ook opgemonterd buitenstappen.’
In oktober verkast Bué naar Mexico City, waar hij een wafelbar opent. ‘Ik heb mijn hart verloren aan die rauwe, grauwe wereldstad. Graffitikunstenaars als ik zijn city boys. Anoniem meelopen in het mierennest van een grote metropool vind ik de max.’ Maar Let It Be Playful is allesbehalve een uitzwaai-expo. ‘Het is een sociaal ding, waar ik nood aan had en waar ik mijn spaarcentjes in stop. En zoals ik mensen gelukkig maakte met street art, probeer ik dat weldra te doen met Belgische wafels.’
JARNO BERTHO
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
