De HBO-dramady rond Lena Dunham blijft in het derde seizoen op hoog niveau presteren.

It might seem crazy what I’m about to say, maar voor een tv-serie is het niet altijd goed nieuws als ze uitgroeit tot Een Fenomeen, een reeks waar allerlei analyses, sociologische achtergrondstukken of interviews over verschijnen. De aandacht zorgt natuurlijk wel voor meer naambekendheid en logischerwijze ook voor een groter publiek, maar aan de andere kant krijgt een tv-serie op die manier vaak een label opgeplakt waar ze nog moeilijk af raakt: zo is Mad Men tot op heden voor de meeste mensen waarschijnlijk nog altijd ‘die reeks waarin mannen in de jaren 60 vrijelijk roken, drinken en in het rond vogelen’ – een verenging die de serie in het begin al geen eer aandeed, laat staan na zeven seizoenen.

Girls kampt een beetje met hetzelfde probleem. De serie van en met Lena Dunham werd in een mum van tijd een lieveling van critici en het onderwerp van tal van reportages en coververhalen, maar wellicht hebben die bij mensen die de reeks niet kennen hun vooroordelen net versterkt: dat Girls een serie is voor – vooral vrouwelijke – twintigers die volledig opgeslorpt zijn door hun eigen probleempjes en twijfels, en die in Dunham een voorbeeld hebben gevonden waar ze hun dromen en onzekerheden op kunnen projecteren. De komst van Dunham naar Vlaanderen deze winter lokte naast enthousiasme bij haar aanhangers dan ook een hoop meewarig hoofdschudden uit bij mensen die de reeks en haar fans narcistisch vinden en zich afvragen waarom precies díé jongedame zo populair is.

Los van het feit dat Girls deel uitmaakt van een genre dat in de literatuur en de cinema al heel lang bestaat – hoeveel boeken of films zijn er niet gemaakt over opgroeien en volwassen worden – is het verkeerd te denken dat de reeks enkel bedoeld is voor de leeftijdsgroep van de personages. Girls is immers meer dan herkenbare verhalen of troost voor twijfelende twintigers, het gaat ook over de grotere levensvragen, over de zoektocht naar zin en doel die altijd om de hoek kan loeren. Bij de start van dit derde seizoen is Hannah er een stuk beter aan toe dan in die gitzwarte tweede helft van seizoen 2, nu ze een stabiele relatie heeft met Adam en ze haar schrijverscarrière op de rails probeert te krijgen. Haar vriendinnen vergaat het minder goed: zeker Jessa worstelt met haar verslavingen en met haar moeilijke relatie met haar vader.

De twaalf afleveringen van dit derde seizoen volgen de formule van de vorige jaargangen, met een mengeling van confronterende, rauw-emotionele scènes – inclusief seksuele escapades – en meer lichtvoetige gesprekken tussen de hoofdpersonages. De verrassing en het schokeffect zijn dus uit Girls verdwenen, maar dat neemt niet weg dat dit nog steeds een van de belangrijkste en meest authentieke tv-reeksen van het moment is.

GIRLS

– SEIZOEN 3 **** (Warner Home Video)

Seizoen 4 gaat eind januari van start bij Telenet.

STEFAAN WERBROUCK