Floris De Decker is de frontman en hoofdpipo van Team William, dat afgelopen zomer zijn titelloze debuut uitbracht. Op 21 oktober staan ze op het prestigieuze showcasefestival CMJ Music Marathon in New York; op 5 november kunt u ze in de Gentse Vooruit aan het werk zien. Meer info: myspace.com/teamwilliam.

Ik ben nogal een dromer. Allé, nogal… Ik ben eigenlijk constant aan het dromen als ik muziek maak. Mijn contact met de realiteit valt dan helemaal weg. En dat is leuk, moet ik zeggen. Afdalen in mijn eigen wereld. Naïef, kinderlijk, vrolijk. Mijn My Little Pony-wereld, zeg maar. Ik heb vroeger iets te veel video’s van My Little Pony bekeken – niet goed voor mijn credibility, ik weet het – en ik ben er muzikaal in blijven hangen. Idem voor de singalongversie van De Kleine Zeemeermin: die heeft me ook zwaar beïnvloed. Muzikaal blijf ik altijd teruggrijpen naar mijn kindertijd. Neem nu de Ewoks uit Star Wars. Als kind droomde ik vaak dat ik op Endor woonde, de planeet van de Ewoks. Als ik een nummer schrijf, en dat gevoel dat ik onder de Ewoks ben, daalt weer over mij neer, dan weet ik dat het goed zit. Het is een soort songtest, zo je wil.

Ik ben een antimacho. Ik houd van schattige, zeg maar janetterige dingen als My Little Pony, de wolkjes uit Aladdin of een gele Play- skool hond annex xylofoon. En dat probeer ik in onze muziek te steken. Team William maakt geen serieuze, imagobewuste rock, maar speelse, onnozele en naïeve muziek uit een van de pot gerukt universum – ons logo is niet voor niets een soort regenboog. En zo gedragen we ons ook op het podium: als vrolijke antimacho’s. We zijn gewoon geen typische rocksterren, vrees ik. Pas op: we zijn niet de enigen. Een band als The Moldy Peaches of een zanger als Daniel Johnston heeft dat ook. Supersimpele, kinderlijke, naïeve muziek, maar wel met een schuin randje aan.

Voor alle duidelijkheid: in het dagelijkse leven ben ik betrekkelijk normaal, hoor. Het is pas als er muziek aan te pas komt, dat ik in die vrolijke wereld verdwijn. Of de realiteit te treurig is? Soms. Of toch in elk geval niet zo leuk als My Little Pony-land. (Lacht) God, wat gaat ons mama hier weer van denken…

GEERT ZAGERS