BIOGRAFIE VAN EEN PERIODE. NA DAT VAN BILLIE HOLIDAY HEEFT CARLOS SAMPAYO NU HET Levensverhaal van jazzpianist fats waller verstript.

IGORT & SAMPAYO

OOG & BLIK, 132 BLZ., a19,95

Fats Waller ***

Het leven van jazzlegendes oefent op sommige stripauteurs een meer dan gewone fascinatie uit. Antwerpenaar Philip Paquet verstripte bijvoorbeeld de autobiografie van Louis Armstrong. De collectie BD Jazz verpakte telkens een cd van een jazz-grote met een bijbehorende strip van heel diverse auteurs. En het leven van Billie Holiday diende als inspiratie voor een strip van de Argentijnen José Muñoz en Carlos Sampayo.

Diezelfde Sampayo distilleerde ook een verhaal uit het bewogen leven van jazzpianist en -componist Thomas ‘Fats’ Waller (1904-1943) voor de Italiaanse stilist Igor Tuveri, alias Igort ( 5 is het perfecte getal). In het Frans verscheen Fats Waller bij Casterman in twee delen, maar de auteurs zien de uitgave liever in één boek, zoals de Nederlandse publicatie. Uitgeverij Oog & Blik maakt haar reputatie als boekverzorger weer waar: de matte, stijlvolle softcover maakt van Fats Waller een prachtig object. En – beter nog – ze dekt de lading!

Sampayo zou nooit een lineaire biografie vertellen: hij selecteert betekenisvolle momenten, die misschien niet volledig waarheidsgetrouw zijn, maar wel een zekere graad van waarschijnlijkheid bezitten. Hij verbindt die niet echt met elkaar, maar laat ze voor zichzelf spreken – net zoals in de jazz uit de schijnbare kakafonie van de verschillende instrumentpartijen een prachtig totaalgeluid ontstaat. Sampayo wisselt scènes uit Wallers leven van 1937 tot zijn voortijdige dood in 1943 af met scènes uit het leven van onbekende personages op andere plaatsen, maar in dezelfde periode: de Spaanse burgeroorlog, de opkomst van het nazisme en de opstoot van jodenhaat worden parallel gemonteerd met Wallers snelle en liederlijke leven.

Igort is grafisch nog beter op dreef dan in 5 is het perfecte getal. De periode leent zich uiteraard perfect voor zijn nostalgische en uitgepuurde stijl. De tekeningen zijn minder statisch. Maar Igort laat vooral zien dat hij zijn kleurenpalet perfect beheerst. Met enkele kleuren bereikt hij een gevarieerd, esthetisch uitzicht dat tegelijk de periode in de verf zet en zijn eigen grafische interpretatie. Door de nadruk op de tijdsgeest is het boek ook een aanrader voor lezers die niet van jazz houden.

Gert Meesters