Beschuldigd van: verkrachting

I n like Flynn: het is een Amerikaanse uitdrukking die zoveel betekent als ‘op ongeoorloofde wijze je doel bereiken en er nog mee wegkomen ook.’ Wie een minderjarige bespringt en ongestraft blijft, is in like Flynn. Vader van deze dubieuze uitdrukking is Errol Flynn: gevierd Hollywoodacteur, notoir drankorgel en beruchte ladies’ man.

Want hij mag dan wel bekendstaan als de ultieme zwaardvechter van Tinseltown – een titel die hij voornamelijk te danken heeft aan films als Captain Blood (1935) en The Adventures of Robin Hood (1938) – zijn renommee als bad boy vestigde hij vooral met het purperen zwaard dat tussen zijn benen hing. Noem Errol Flynn dus gerust een DSK avant la lettre: zo hijgerig als de Franse socialist zijn Straussvogel achternaholt, zo fanatiek liep Flynn achter zijn leuter aan. ‘I like my whisky old and my women young’, placht hij te zeggen, maar zijn eerste joyride was er wel één met een oude taart. Na herhaalde keren van school te zijn gestuurd wegens allerlei vecht- en knokpartijen werd hij als tiener definitief geschorst nadat hij met de bazin van de schoolwasserette in een com- promitterende pose was betrapt. In like Flynn, zelfs als puber al.

Later zou hij als illustere sabelheld, getrouwd of niet, het ene mokkel na het andere aan zijn degen rijgen. Hij had jarenlang een geheime relatie met Olivia de Havilland, de actrice die in liefst acht films zijn love interest speelde. Versierde zijn tweede vrouw uitgerekend in de snackbar van het gerechtsgebouw waar hij voor de zoveelste keer terechtstond voor verkrachting. Was volgens sommige biografen biseksueel en onderhield met onder meer Howard Hughes en Truman Capote meer dan alleen amicale contacten. En werd in 1942 beschuldigd van de aanranding van Betty Hansen en Peggy Satterlee, twee minderjarige meisjes die hun zaak verloren omdat de feiten niet bewezen konden worden. In like Flynn.

Maar seks was lang niet zijn enige fix. Errol Flynn was ook een kettingroker, alcoholicus en grootverbruiker van morfine en heroïne. Zoals alle verslaafden ging hij vaak creatief tewerk: een alcoholverbod op de set omzeilde hij door appelsienen te eten die hij stiekem met wodka had geïnjecteerd. Volgens hem was zijn middelengebruik trouwens zuivere zelfmedicatie: Flynn leed onder meer aan – even ademhalen – chronische malaria, latente tuberculose, onbehandelbare rugpijn en verschillende hart- en vaatziekten.

Die vasculaire ravage is hem in 1959 fataal geworden. Tijdens een trip naar het Canadese Vancouver bezweek Errol Flynn op vijftigjarige leeftijd aan een zoveelste hartaanval. Een trip waarop hij overigens werd vergezeld door zijn secretaresse slash maîtresse van vijftien. In like Flynn, zelfs postuum.

VINCENT BYLOO