Jude Law is de komende weken en maanden niet weg te slaan uit de bioscoop. Hieronder het profiel van zijn zes nieuwe films. Door Patrick Duynslaegher

Regisseur: Brad Silberling (Casper), Tegenspelers: Meryl Streep, Billy Connolly, Timothy Spell, Jennifer Coolidge

In de bioscoop: 22 december

Regisseur: Charles Shyer (The Father of the Bride), Tegenspelers: Susan Sarandon, Jane Krakowski, Sienna Miller, Nia Long, Marisa Tomei

In de bioscoop: 29 december

Regisseur: Kerry Conran (bioscoopdebuut), Tegenspelers: Gwyneth Paltrow, Angelina Jolie, Giovanni Ribisi

In de bioscoop: 19 januari 2005

Regisseur: Mike Nichols (Angels in America), Tegenspelers: Julia Roberts, Natalie Portman, Clive Owen

In de bioscoop: 19 januari 2005

Regisseur: Martin Scorsese (Gangs of New York), Tegenspelers: Leonardo DiCaprio, Cate Blanchett, Kate Beckinsale, Gwen Stefani, John C. Reilly, Alec Baldwin, Ian Holm, Danny Huston, Alan Alda, Willem Dafoe

In de bioscoop: 26 januari 2005

Regisseur: David O. Russell (Three Kings) Tegenspelers: Mark Wahlberg, Jason Schwartzman, Dustin Hoffman, Naomi Watts, Lily Tomlin, Isabelle Huppert

In de bioscoop: februari/maart 2005

Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events Verteller Jude

In een notendop: De eerste onfortuinlijke gebeurtenis is de brand die van de drie Baudelaire-kinderen wezen maakt en ze (samen met hun aanzienlijke erfenis) in de klauwen doet terechtkomen van de boosaardige Graaf Olaf (Jim Carrey). De tragiek kan niet op in deze rijkelijke verfilming van de donkergrappige kinderboeken van Daniel Handler, het Amerikaanse antwoord op het Harry Potter-fenomeen. Jude Law is de verteller.

Gimmick: Gezien het verhaal in een absurde fantasiewereld speelt, bezorgde het vinden van de geschikte locaties de makers heel wat hoofdbrekens. Tot regisseur en production designer Rick Heinrichs besloten om alles na te bouwen in geluidsstudio’s in Los Angeles, waaronder een verwrongen perspectief van 360 graden van een treinspoor dat langzaam in het stof van een verdroogde landstreek verdwijnt.

Law over Lemony Snicket’s: ‘Het is een film zonder cynisme, psychopaten, drugdealers en cokesnuivers. In die zin is het een ouderwetse familiefilm zoals ze nu niet meer worden gemaakt. Want zelfs de zomerse blockbusters zijn een stuk realistischer geworden, geloven niet meer in een wereld van fantasie en make-belief. Bij die oude Hollywoodse swashbucklers werd je meegesleept door de romantiek, ging je op in de gevechten zonder dat je de kids moest uitleggen wat een semi-automatic AK-47 is.’

Alfie Romantische Jude

In een notendop: Remake van de Britse klassieker uit 1966 met Michael Caine als een cockney taxichauffeur met een zwak voor de vrouwen die hij overigens erg onheus behandelt. De nieuwe Amerikaanse versie verplaatst de handeling naar Manhattan en is aangepast aan de tijd (zes seizoenen Sex and the City laat zijn sporen na). Laws Alfie is nog altijd een eersteklas versierder die bij bosjes harten breekt, maar dit keer geeft een van zijn veroveringen (Susan Sarandon) hem lik op stuk en proeft hij zelf de bitterheid om aan de kant gezet te worden voor een nieuwer en (nog) jonger stuk.

Gimmick: Jude Law praat de hele tijd recht in de camera, tegen de toeschouwer dus. Je moet als acteur al van goeden huize zijn om zo’n kunstgreep twee uurtjes vol te houden zonder irritatie te verwekken, maar Law kijkt zo fataal in de lens dat het onweerstaanbaar wordt.

Law over Alfie: Waarom is dit Laws eerste voluit romantische rol (hij deelde tenslotte in Cold Mountain slechts enkele minuten het scherm met Nicole Kidman)? ‘Er zijn verschillende redenen waarom ik bewust uit de buurt bleef van de puur romantische rollen. Als jonge acteur dacht ik dat ik door het spelen van romantische rollen mijn kruit zou verspelen en in een vakje opgesloten zou worden. Nu ik de dertig voorbij ben, weet ik dat de tijd dringt: het is nu of nooit.’

Sky Captain and the World of Tomorrow Actie Jude

In een notendop: Law is de fictieve superpiloot Joe ‘Captain’ Sullivan in een romantisch retro-actieavontuur dat teruggrijpt naar de heroïsche filmexploten uit de jaren dertig en de gevatte mitrailleurdialogen van Preston Sturges.

Gimmick: Alle actie werd gefilmd tegen een blue-screen in de studio, later werden de special effects (zeppelins, reuzenrobots, luchtacrobatieën, voertuigen en schurken) en monumentale decors er met de computer ingetekend. Het resultaat: een Indiana Jones-strip in een schitterende fantasiewereld van art deco, film noir, H.G. Wells en Fritz Lang. De megalomane snoodaard van dienst wordt ‘gespeeld’ door de al jaren geleden overleden Britse toneellegende Laurence Olivier: zijn vertolking bestaat uit een kundige montage van archiefmateriaal.

Law over Sky Captain and the World of Tomorrow: ‘Wat me zo aansprak in het script was het verbale steekspel tussen de journaliste (Gwyneth Paltrow) en mezelf. Het katapulteerde me regelrecht in de oude Hollywoodblijspelen waar ik altijd verzot op was, zoals His Girl Friday en Bringing Up Baby. Regisseur Kerry Conran combineerde dit met de sterke zwart-witbeelden van Metropolis en Citizen Kane. Ik kende die wereld en snapte meteen alle referenties naar oude films, naar klassieke Amerikaanse comics en naar serials als Flash Gordon en Buck Rogers.’

Closer Verleidelijke Jude

In een notendop: Met deze bejubelde filmversie van het toneelstuk van Patrick Marber keert Mike Nichols terug naar de oude dagen van Who’s Afraid of Virginia Woolf? en Carnal Knowledge, maar de strijd tussen de seksen wordt nu ook uitgevochten op het anonieme en bedrieglijke slagveld van de cyberseks. Dit keer gaat het over vier minnaars die in een gevaarlijk spelletje emotionele en seksuele roulette gewikkeld zijn. Het begint allemaal als een romantische komedie, maar de toon van deze kille anatomie van moderne relaties wordt gaandeweg pijnlijker, brutaler en gevaarlijker.

Gimmick: De film is opgebouwd als een puzzel over vier jaar in het leven van het viertal. De sprongen in de chronologie worden niet duidelijk gesignaleerd maar de dialogen geven hints van de periode waarin we ons bevinden.

Law over Closer: ‘Ik denk niet dat de personages zo boosaardig zijn als ze laten uitschijnen. Je krijgt voornamelijk die indruk omdat de gelukkige en vreugdevolle momenten weggelaten worden. Het is een samenvatting van vier jaar in hun leven waarin alleen de grote drama’s, de ontgoochelingen, de mislukkingen, de bitterheid en het verraad zitten.’

The Aviator Filmidool Jude

In een notendop: Biopic van de visionaire tycoon Howard Hughes, toegespitst op de jonge Hughes (niet de latere kluizenaar), een visionair met branie maar ook een dwangmatig geobsedeerde dwarsligger. Hij wordt gedreven door de behoefte om alle regels aan zijn laars te lappen en voortdurend grenzen te verleggen, en dit zowel in het bouwen en besturen van vliegtuigen, in het produceren van films als in het verzamelen van de mooiste vrouwen ter wereld. Law speelt de rol van Errol Flynn, de galante ridder met een elegant, zinnelijk voorkomen en vanwege zijn viriele heldendaden het object van vrouwelijke fantasieën. The Aviator wordt nu al getipt als grote kanshebber voor de oscars.

Gimmick: Het megabudget van meer dan 100 miljoen dollars ging niet louter naar de sterren. Er werd ook zwaar geïnvesteerd in het bouwen van de flamboyante decors, zoals het Grauman’s Chinese Theatre dat nog altijd staat op Hollywood Boulevard, maar door Dante Ferretti in al zijn thirties-glorie werd gereconstrueerd. Het zou ook duurder geweest zijn om twee dagen het verkeer af te sluiten op Hollywood Boulevard dan de legendarische filmtempel dunnetjes na te bouwen.

Law over The Aviator: ‘Ik had nogal wat reserves om een wereldberoemde en voor iedereen herkenbare glamourster te spelen. Het enige wat ik nodig had om over de brug te komen, was Scorsese die me verzekerde: “You won’t be made a fool.” ‘

VROEGER INTERVIEW MET JUDE LAW

I Heart Huckabees Art-house Jude

In een notendop: Oneerbiedige en absurde existentialistische komedie over milieuactivisme, bedrijfspolitiek en de zin van het bestaan. Law is ene Brad Stand, een onstuimige, ambitieuze marketingwonderboy die binnen de supermarktketen Huckabees naar de top klautert. Alle acteurs stelden zich tevreden met het minimumloon om de productiekosten onder de twintig miljoen dollar te kunnen houden.

Gimmick: Law meet zich voor deze rol een Amerikaans accent aan en zijn haar is voor de gelegenheid geelblond geverfd.

Law over I Heart Huckebees: David O. Russell is geen gemakkelijke jongen om mee samen te werken en de opnamen verliepen allesbehalve rimpelloos. Law: ‘Alle aspecten die ik waardeer in David als mens en als filmmaker, zitten in de finale film. Zijn uitbundige kant, zijn donkere zijde, zijn snelheid, bezorgdheid en anarchie. Het feit dat je dit allemaal in de film terugvindt, is voor mij de beloning om deze film gemaakt te hebben.’

Patrick Duynslaegher