1 Hoe verschillend is het personage Eduardo Halfon van de schrijver Eduardo Halfon?
Eduardo Halfon: Ha, ik begrijp dat er verwarring kan ontstaan, maar hij is een totaal ander schepsel. Hij is een nomade, terwijl ik zo weinig mogelijk reis. Hij rookt, terwijl ik mijn best doe om sigaretten te mijden. Zijn persoonlijkheid, zelfs zijn spreekstem, verschilt helemaal van de mijne. Zie het als theater. Het decor is opgetrokken uit mijn geschiedenis, uit mijn familieverhalen, maar de actie, wat Halfon op het podium meemaakt, dat is allemaal verzonnen.
2 Hoop je via de literatuur al je identiteiten te verenigen?
Halfon: Identiteit is een hot topic, maar het was nooit mijn bedoeling om dat via literatuur uit te spitten. Hoe zou dat ook werken? Ik ben van Guatemala, met Pools-Joodse voorouders, met roots in het Midden-Oosten, tegenwoordig woon ik in de VS en nu verblijf ik in Frankrijk. Dat krijg je niet samengenaaid tot één mooi geheel. Daar dient literatuur ook niet voor. Ik kan dat louter laten zien, hoe troebel het resultaat ook.
3 Waar jouw Halfon ook heen trekt, hij komt overal de dood tegen. Is dat niet het echte duel, dat tussen de levenden en de doden?
Halfon: In deze bundel is de dood inderdaad de rode draad. In het Spaans betekent Duelo zowel tweestrijd als rouw. Mijn Halfon duelleert met het verleden. Hij vertrekt altijd op een vage zoektocht om maniakaal de waarheid te achterhalen en daarbij stoot hij vaak op de dood – als het verleden lang genoeg duurt, ontmoet je meer en meer sterfgevallen. Vaak blijft het raadsel dus onopgelost en misschien maar goed ook: wat zou zijn bestaansreden nog zijn als hij eenmaal alle antwoorden heeft?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
