Pulitzer Prizewinnaar Paul Harding maakt indruk met zijn tweede roman Enon, een intriest rouwverhaal waarmee hij u de eerste koude avonden de leeszetel injaagt.

ENON ****

Paul Harding, Querido (originele titel: Enon), 239 blz. ?19,95.

Als god al bestaat, dan heeft hij op een dag Thors hamer geleend en daarmee Charlie Crosby meedogenloos de grond in gemokerd. Hij had het goed, Charlie. Niet groots, maar goed. Na een mislukte studie vestigt hij zich in Enon, een klein dorpje, samen met zijn zwangere vrouw Susan, die in het naburige Salem – niet toevallig de stad berucht om haar heksenprocessen – lesgeeft. In hun klein bijeengesprokkeld huisje wachten ze de geboorte van hun dochter af. Charlie verzorgt de tuinen in de buurt, knapt wat klusjes op, brengt net genoeg geld binnen om het huishouden draaiende te houden, kijkt ’s nachts wanneer het te heet is om te slapen naar baseballwedstrijden.

Dochter Kate blijkt een zegen voor het prille huwelijk – mocht er al sprake zijn van wankele liefde, dan vormt Kate het sluitstuk van het gezin. Charlie is dol op zijn dochter. Neemt haar mee op lange wandelingen door de bossen, toont haar hoe ze met een handvol graantjes vogeltjes op haar vingers kan laten landen, vertelt haar honderduit over zijn grootvader, die klokkenmaker was en met wie hij ging vissen, en doceert Kate over de geschiedenis van Enon – Charlie was nooit het grootste licht, maar heemkunde, oude kaarten en dorpsverhalen, daar is hij verslingerd aan. Met pijn in het hart ziet hij hoe zijn pientere dochter opgroeit, een eigen leventje krijgt, met haar vriendinnen optrekt, haar eerste baantje als tenniscoach aanvaardt. En dan, achteloos en uit verveling, geeft god een auto een duwtje en maait zo Kate van de weg en uit Charlies leven.

Het kost Charlie alles. Zonder Kate valt het gezin uiteen: Susan vlucht naar haar ouders en omdat Charlie uit woede zijn hand door een muur heeft geslagen, met een complexe breuk tot gevolg, blijft hij werkeloos op de sofa zitten. Versuft van verdriet en van de sterke pijnstillers die hem voorgeschreven werden, sloft hij door het huis met de eerste fles whisky in zijn goede hand. Voor Charlie het goed en wel beseft, ligt hij, zwaar verslaafd, vastgeketend aan de bank. Alleen zijn nachtelijke zwerftochten langs kerkhoven, door bossen en weilanden brengen soelaas. Kate blijft hem achtervolgen. Als een hardnekkig spook duikt ze op in zijn waanbeelden: als vriendin van een verbrande heks, als lid van een drieling, als een actrice in een duivelse opera – en zelfs die hallucinaties zijn Charlie niet goedgezind.

De narcotica drijven hem steeds dieper de hel in en, hoe hartverscheurend ook, Paul Harding weet er telkens schoonheid uit te puren. Niet alleen de natuurbeschrijvingen, die nooit pastoraal worden, maar ook de weinige contacten die kluizenaar Charlie nog met de buitenwereld heeft – een mens heeft sigaretten nodig, de 7-Eleven is vlakbij, en ook drugsdealers leveren niet aan huis – leveren prachtige scènes op. Zelfs de meest geharde zielen zullen week worden bij Hardings schrijnende relaas over een eenvoudige man die in één klap alles kwijtspeelt en er maar niet in slaagt zijn verdriet te overwinnen. Met Enon kunt u alvast de eerste melancholieke herfstavond vastleggen.

RODERIK SIX

CENTRALE ZIN De meeste mannen in mijn familie laten hun vrouw als weduwe en hun kinderen vaderloos achter. Ik ben daarop de uitzondering.