STEM DJANGO!. ‘HET UUR VAN DE WOLF’ ZET DE GROOTSTE JAZZGITARIST ALLER TIJDEN IN DE SCHIJNWERPERS. HINT: HET IS EEN BELG.

MAANDAG 11/4 – 21.00 NED3

Djangomanie

Groot schandaal! Competitievervalsing in De Grootste Belg! En dan nog door ‘den Ollander’! Enkele weken voor de lijst van honderd Grootste Belgen definitief wordt samengesteld, zendt het Nederlandse cultuurmagazine Het Uur Van De Wolf de documentaire Djangomanie uit, een film over Django Reinhardt, de grootste jazzgitarist die ons land ooit heeft voortgebracht. Een flagrante poging om het stemgedrag te beïnvloeden noemen wij dat, al is Djangomanie wel een uitstekende documentaire. Nu is er op zich al enige twijfel of Reinhardt überhaupt in de lijst kandidaten voor de titel ‘Grootste Belg’ thuishoort. De man werd weliswaar in 1910 geboren in Liberchies, een gemeente vlak bij Charleroi waar in mei ook elk jaar een groot herdenkingsfeest plaatsvindt, maar hij was wel de zoon van een zigeunerfamilie. Bovendien trok Reinhardt tien jaar later samen met de groep naar Frankrijk, waar hij opgroeide in de buurt van Parijs. Wij zijn dus niet de enigen die hem als een van onze grootsten kunnen claimen – al hebben de Fransen hem bij hun wedstrijd niet opgenomen.

Het is in Parijs dat Django Reinhardt de muziek leert kennen en zichzelf gitaar leert spelen. Hij blijkt een fenomenaal talent: op nauwelijks twaalfjarige leeftijd treedt hij al op en hij is pas achttien als hij zijn eerste plaat opneemt. Maar in hetzelfde jaar slaat het noodlot toe: er breekt brand uit in de caravan waar Reinhardt samen met zijn vrouw woont, en de gitarist wordt zwaargewond aan zijn benen en vooral aan zijn linkerhand, waar twee vingers verminkt zijn. Maar de groten der aarde weten tegenslagen om te buigen tot uitdagingen: Reinhardt leert gitaar spelen met slechts drie vingers en vindt zo zelfs een nieuw jazzakkoord uit. In 1934 sticht hij samen met de violist Stéphane Grappelli The Quintet of the Hot Club of France, een ensemble waarmee hij tweehonderd songs opneemt die aan de basis liggen van de Gypsy Jazz, het Europese antwoord op de Amerikaanse swing. Na de oorlog – waarin hij niet gedeporteerd wordt maar kan blijven spelen – gaat Reinhardt naar de States, om er te jammen met andere jazzlegendes zoals Duke Ellington. Al zal hij nooit doorbreken over de Grote Plas, en dat zal zijn grootste frustratie blijven tot hij in 1953 in Samois-sur-Seine sterft aan de gevolgen van een herseninfarct.

Stefaan Werbrouck