De tussenstand: Caspar Auwerkerken

Met het kakelverse The Hunter heeft de beloftevolle Hasseltse singer-songwriter Caspar Auwerkerken een hattrick van delicate, emotieve singles beet.

Je eerste, in eigen beheer uitgebrachte song Hyacinth vond vorig jaar direct de weg naar Duyster en Vuurland op StuBru, en leidde naar een Belpop-sessie op Radio 1.

Caspar Auwerkerken: Dingen waar ik voordien alleen maar op kon hopen. Intussen heb ik bij V2 getekend en volgende zomer komt er een ep aan. Een lp is voor 2024. Sinds de lockdowns geef ik mezelf de opdracht haast elke dag een liedje te maken. Niet dat die allemaal het daglicht verdragen. Soms gebruik ik het boodschappenlijstje of de code van mijn fietsslot als aanzet. (lacht) Een goeie creatieve spiertraining is het wel.

The Hunter is voortgevloeid uit jouw waardering voor Der Chasseur im Walde, een schilderij van de Duitse romanticus Caspar David Friedrich.

Auwerkerken: Het gevoel en de sfeer ervan lieten mij dagenlang niet los. Je ziet centraal de kleine figuur van een jager tegen de achtergrond van een groot, bijna alles opslokkend bos. Voor mij geeft Der Chasseur im Walde de nietigheid van de mens weer, ten opzichte van de natuur maar ook ten opzichte van zijn eigen emoties.

Zijn er recent nog kunstwerken onder je huid gekropen?

Auwerkerken: Ik heb erg genoten van Stig Dagermans roman Het verbrande kind uit 1948. Een jongeman verliest daarin zijn moeder, waarna zijn vader zich meteen in een andere relatie stort en hijzelf verliefd wordt op zijn stiefmoeder. Zelf ken ik die situatie totaal niet, maar de verwarrende gevoelens van het hoofdpersonage zijn heel sprekend verwoord en ook zijn omgeving krijgt mooi vorm, zonder dat de auteur specifiek aangeeft waar het verhaal zich afspeelt. Gewoon een sterk beeld oproepen, zo probeer ik zelf ook te schrijven. Daarnaast heb ik veel gehad aan Aantekeningen uit het ondergrondse van Dostojevski. Het algemene idee is dat Dostojevski een zwaarmoedige persoon was die aan donkere literatuur deed. Maar dit dunne boekje bleek veel sarcastische humor te bevatten. Na Schuld en boete heb ik er alleszins hard mee gelachen. Ik lees graag boeken waarin je in de geest van een personage kruipt, in dit geval een oude man die op zijn leven terugblikt.

Terwijl jij als jongeling vast resoluut vooruitkijkt.

Auwerkerken: Ik wil een plek in de wereld veroveren, ja. Daarom vond ik Schrijver, Karl Ove Knausgårds vijfde deel van zijn reeks Mijn strijd, zo inspirerend, want dat gaat over zijn ambities om schrijver te worden. Het is een heel mooi document van een gedreven man die zijn werkethos helemaal vooraan plaatst.

Je leest wat af, zo te horen.

Auwerkerken: Ik zou je ook nog In zusters tuin kunnen aanraden, een selectie uit de expressionistische gedichten van de Oostenrijker Georg Trakl. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte hij als militaire apotheker en daar heeft hij psychisch de gevolgen van meegedragen. Hij is later tragisch ten onder gegaan aan een overdosis cocaïne. Maar hij heeft supermooie gedichten geschreven, heel associatief. Ik vond vooral zijn drang om zich te uiten bijzonder, om schoonheid te creëren in een destructieve wereld.