‘Films als deze maak ik omdat ik creatief bezig wil blijven’ en andere meningen van George Clooney rond ‘Michael Clayton’.

Expliciet politieke films

Clooney: Er is een belangrijk onderscheid tussen Michael Clayton enerzijds en Syriana en Good Night and Good Luck anderzijds. Die laatste twee heb ik gedraaid omdat ik kwaad was. Ik stond op de cover van een tijdschrift met het woord ‘Verrader’ op mijn hoofd, gewoon omdat ik vragen had durven te stellen bij het feit dat we honderdvijftigduizend mannen en vrouwen de vuurlinie instuurden. Ik had het gevoel dat Amerika gemuilkorfd werd en dat het onze taak was om daartegen te reageren. Michael Clayton is niet zo’n expliciet politieke film. Hij is niet op poten gezet om de corruptie binnen grote bedrijven aan te klagen. Dit is een genrefilm die een verhaal wil vertellen over een bedrijf waar corruptie plaatsvindt. Al is iedereen natuurlijk vrij om zelf de link te leggen naar bedrijven als Enron of Halliburton.

Het einde als hommage aan The Long Good Friday

Clooney: Hommage is een mooi woord, maar ik noem het liever diefstal. (lacht) Zo gaat dat in de cinema. Ik heb zelf al brieven gestuurd naar Mike Nichols en Sidney Lumet om me te verontschuldigen dat ik botweg ideeën gepikt heb. We hebben lang gezocht naar een goed einde. Ik dacht voortdurend aan het einde van The Graduate, als ze achter in de bus gaan zitten, of het ‘Wat nu?’-einde van The Candidate. Tony kwam met het idee om het zoals The Long Good Friday te doen en dat bleek de goeie keuze.

Het machinale studiosysteem

Clooney: Er is een simpele reden waarom je nog moeilijk een kwaliteitsfilm als Michael Clayton kan maken binnen het studiosysteem: dit is gewoon geen commerciële film. De optelsom is eenvoudig: als een film 25 miljoen dollar kost – relatief goedkoop – redeneren studio’s dat ze daar nog eens 50 miljoen marketingkosten zullen moeten bijtellen. Zij zijn grote machines die altijd zoveel geld kosten. Zo’n financiële inspanning kunnen ze niet verantwoorden, zodat ze zulke films niet meer maken. Je bent dus verplicht het geld elders te zoeken. Wel positief is dat je nu een beroep kan doen op enkele bronnen, als je bereid bent zelf je loon op te geven. Dat doe ik, ik gok dat de films toch iets zullen opbrengen. Soms lukt dat, soms niet. The Good German heeft niets opgebracht, Solaris ook niet. Je maakt ze omdat je creatief bezig wil blijven. Het alternatief is dat je je hele leven op veilig speelt en op je tachtigste moet vaststellen dat je niets waardevols kan voorleggen. Daar pas ik voor. Het moment dat je enkel nog in winst geïnteresseerd bent, verlies je. Zodra ik dat begrepen had, wist ik wat me te doen stond.

Zijn steun aan de democratische presidentskandidaat Barack Obama

Clooney: Hij is de enige belangrijke kandidaat die het lef had om al in 2003 te zeggen dat de oorlog in Irak een idioot idee was. Dat was heel dapper van hem, én hij heeft ongelooflijk veel charisma. Als hij binnenkomt, is het alsof er een rockster aanwezig is. Het is adembenemend om te zien. Hij vertegenwoordigt veel ideeën waar ik achter sta en hij zou een uitstekende president zijn. Hij maakt ook een goeie kans, denk ik. Ik voeg er meteen aan toe dat om het even welke democratische kandidaat op mijn steun kan rekenen. Hillary Clinton, John Edwards: ik zou er ook gelukkig mee zijn. De laatste acht jaar hebben we zoveel blunders begaan. We hebben de Conventie van Genève en de Amerikaanse grondwet met de voeten getreden. Het wordt tijd dat iemand ons terug op het juiste spoor zet.