Een clown mag altijd wat meer: hij kan ongestraft lachen met zijn bazen of een act waar maandenlang aan gewerkt is in het honderd laten lopen. In het Vlaamse tv-circus van vandaag wil Luk Wyns graag de clown van dienst zijn. De roos op zijn revers die water spuit in het gezicht van andere tv-makers of het publiek heet Crimi Clowns.
Crimi Clowns is een gitzwarte misdaadkomedie die draait rond enkele aan lagerwal geraakte clowns die hun dagen doorbrengen in en rond het huis van hun grote leider Ronny Tersago. Af en toe gaan ze nog wel animeren op kinderfeestjes, maar de voornaamste inkomsten halen ze toch uit hun criminele activiteiten, de nachtelijke rooftochten in multimediazaken of schimmige deals met allerlei gespuis in maatpak. Het geld moet ook blijven binnenkomen, want Ronny (Luk Wyns) heeft een grote appetijt voor cocaïne en jonge, mooie en schaars geklede vrouwen, en bovendien een ex-vrouw die op haar luxe gesteld is.
Met andere woorden, niet meteen iets voor de liefhebbers van Witse of behoeders van de goede smaak, en het hele verhaal wordt dan nog verteld vanuit het standpunt van de meest bizarre clown uit de crew, Ronny’s zoon Wesley. Hij is een filmstudent die voor zijn afstudeerproject de hele geschiedenis van de Crimi Clowns op band heeft vastgelegd, en de reeks wordt gepresenteerd als een soort ’testament’ dat teruggevonden werd na de ondergang van de bende. Omdat Wesley zijn talent als regisseur wil tonen, haalt hij alle trucjes van de foor boven, waardoor de serie een opeenstapeling is van interviews met de hoofdrolspelers, schokkerige scènes met korrelig beeld of bizarre belichting en found footage uit bewakingscamera’s.
In de eerste aflevering resulteerde dat in een speeldoos van een serie, waarin de makers zowel vormelijk als inhoudelijk de grenzen probeerden af te tasten. Vrouwen liepen zonder schroom halfnaakt door beeld, Marokkaanse jongeren werden in elkaar geslagen, er waren grappen over dementie en prostitutie en het verhaal sprong zonder veel aanleiding of uitleg heen en weer in de tijd. Het was zeker naar Vlaamse normen gedurfd en zelden gezien, maar toch bleef je na afloop wat onbevredigd achter. Veel grappen mochten dan gewaagd zijn, echt geslaagd waren ze daarom nog niet, en ook de criminele clowns en hun verhaal kwamen niet tot leven. We hopen dat daar in de volgende weken nog verandering in komt, want anders wordt Crimi Clowns in de eerste plaats een serie waar je naar wilt kijken uit bewondering voor het lef van de makers en niet omdat je er iets bij voelt.
Elke maandag, 2BE
Meer bedenkingen op www.knackfocus.be/testbeeld
STEFAAN WERBROUCK
VEEL GRAPPEN IN CRIMI CLOWNS WAREN WEL GEWAAGD, MAAR DAAROM NOG NIET GESLAAGD.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
