Cow

In haar eerste film sinds ze in American Honey (2016) een roedel jonge wolven volgde op overlevingstocht door de Midwest, duikt Andrea Arnold de wereld van een melkkoe in, en als steeds doet de onvolprezen Britse dat met hoeven en horens vooruit. De ster van Arnolds documentairedebuut is Luma, die we volgen van haar eerste, ontroerend mooie bevalling van een kalfje, tot haar schokkend korte dood. Het is een puur plastische pastorale zonder commentaar, zonder romantiek, zonder de beesten te humaniseren en zelfs zonder de boeren, maar met gevoel gemonteerd op het ritme van het platteland en met energiek, handbewogen camerawerk dat je op koehoogte doet voelen, ruiken en beleven wat Luma meemaakt op de boerderij. Terwijl je langs dampende weides, modderige stallen en gezwollen uiers passeert, borrelen onvermijdelijk vragen op over de agro-industrie en onze vlees- en zuivelconsumptie, maar Arnold weigert topics, opinies en sentimenten te melken en maakt er vooral een vlezige trip van die je een empathische blik gunt in de wereld van een ordinaire melkkoe. Bruut, boud, beestig.