Een muzikale soapserie over de countrywereld van Nashville: het levert geen toptelevisie op, maar wel een onderhoudende reeks voor regenachtige dagen.
Op het vlak van tv-series die niet door Netflix zelf zijn gemaakt, is de catalogus van de streaminggigant vaak een rommeltje. Sommige recente reeksen, zoals Justified, zijn helemaal niet in de lijst terug te vinden, van andere titels, zoals The Americans, is enkel het eerste seizoen beschikbaar en wie dringend wil weten hoe Mad Men afloopt, kan ook beter elders zoeken. De tv-producenten bepalen immers nog altijd graag zelf waar hun series het eerst te zien zijn, omdat ze een groot deel van hun inkomsten via dergelijke deals binnenrijven. Ook een bedrijf als Netflix kan dat model niet overhoophalen.
Af en toe is het Netflix-archief wel een goede manier om een serie die het nooit tot op de Vlaamse televisie heeft geschopt een kans te geven, zeker in de wat schaarsere zomertijden. Nashville bijvoorbeeld, dat na de zomer in de Verenigde Staten al aan zijn vierde seizoen begint, maar hier nooit werd opgepikt. De reden is niet ver te zoeken: country. Nashville speelt zich af in de gelijknamige stad en vooral in de levendige countryscene daar, en zit vol met muzikale intermezzo’s en optredens. Alle Broken Circle Breakdowns ten spijt is het genre in onze contreien nog altijd niet echt een publiekstrekker, zeker niet op televisie.
Nashville werd bedacht door de scenariste van Thelma & Louise (Ridley Scott, 1991), dus zal het niet verbazen dat de reeks eveneens draait rond twee sterke vrouwen: countrylegende Rayna James (gespeeld door Connie Britton, die haar sappige southern accent uit Friday Night Lights opnieuw mag bovenhalen) en rijzende ster Juliette Barnes (Hayden Panettiere uit Heroes), die op meer dan één moment doet denken aan Taylor Swift, al is elke gelijkenis volgens de makers toeval. In tegenstelling tot Thelma en Louise zijn Rayna en Juliette geen soulmates maar concurrentes: Rayna’s ster begint immers langzaamaan te tanen en Juliette wil maar al te graag haar plaats aan het firmament innemen. Die rivaliteit is de kern van Nashville, maar daarrond cirkelen nog verhalen over onder meer de man van Rayna, die met de hulp van Rayna’s machtige, sinistere vader burgemeester van Nashville wil worden, of over een duo jonge singer-songwriters die werken aan hun doorbraak in de muziekindustrie.
De hamvraag: is het jammer dat Nashville nooit de oversteek heeft gemaakt, en is de reeks goed genoeg om een inhaalmanoeuvre op Netflix uit te voeren? Ja en neen. Het niveau is ver verwijderd van dat van Treme, de HBO-serie over jazz in New Orleans, en sommige verhaallijnen en personages zijn erg geforceerd of clichématig, maar als muzikale soap werkt Nashville wel. Bovendien zijn de countrysongs waarmee de reeks doorspekt is meestal uitstekend. Geen must dus, maar ideaal voor regenachtige zomerdagen.
NASHVILLE ***
Seizoen 1 t.e.m. 3 op Netflix
STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
