de kluis van Bruce – Iemand nog een fotoboek over Bruce Springsteen?

DOOR DAVE MARSH

BLOOMSBURY, 330 PAGINA’S.

There’s no business like showbusiness. En onthou vooral: niets is er toeval. De Bruce Springsteen- karavaan trekt dezer dagen door Europa (en stopt dinsdag in het Sportpaleis), en zie: er liggen drie Springsteenboeken bij de boekenman. Born To Run: the Unseen Photos van Eric Meola, Greetings From E Street van Robert Santelli en Bruce Springsteen On Tour (1968-2005) van Dave Marsh.

In dat laatste boek staan niet alleen plaatjes, maar ook het liveverhaal van Springsteen. Verteld door Dave Marsh, de vaste Springsteenbiograaf en een vooraanstaand Amerikaans rockjournalist. Hij stichtte Creem, schreef voor Rolling Stone en vond de term ‘punkrock’ uit. Hij weet dus waarover hij spreekt. Hij was op 4 februari 1973 in Max’s Kansas City. En op 14 augustus 1975 in the Bottom Line. Toen een angry young man met een gitaar God werd.

Het is dus een beetje ‘opa vertelt’, dit boek, maar opa doet dat goed. Springsteen is er nooit vies van geweest zijn leven te romantiseren. Marsh spreekt hem niet tegen, integendeel. Let wel: dit is de versie van het huis. Marsh is getrouwd met Barbara Carr, een van Springsteens managers. Nogal wiedes dus dat er in dit boek nauwelijks een onvertogen woord over The Boss te lezen valt. Zelfs niet over de Lucky Towntournee, toen Springsteen met een stel goedkope huurlingen de boer op trok.

Ook de foto’s komen allemaal uit de officiële Springsteen-kluis en vertellen het romantische verhaal dat we kennen: dat van een jongen met lang haar die the future of rock-‘n-roll werd (hé, wat lijkt de jonge Springsteen goed op Tom Barman). Het is ook het verhaal van de bicepsrocker van Born in the USA, van de besnorde singer-songerwriter van The Ghost of Tom Joad en Devils & Dust.

De foto’s tonen dat zelfs de grootsten bezig zijn met hun imago. Maar ze tonen vooral de bekende Springsteen: de verbeten performer voor wie optreden religie is. Die niet stopt voor hij de laatste man in de zaal bekeerd heeft.

Na het concert blijkt er merkwaardig weinig leven te zijn. Er staan amper foto’s in over het leven on the road. Behalve de laatste: Springsteen die, na een of ander optreden, wegvlucht uit een concertbunker. Het is het mooiste beeld van het boek. Omdat het zo onbekend is. En omdat het gaat over hoe eenzaam het moet zijn, daar aan de top.

Stijn Tormans