Laat u niet misleiden door de vrolijk-hyperkinetische geluiden van Franz Ferdinand, Bloc Party, Kaiser Chiefs en andere Arctic Monkeys: binnen de Britse popmuziek is de klaagzangfactor altijd hoog gebleven. Sinds het begin van de nieuwe eeuw geldt de term ‘New Acoustic Movement’ als gemeenschappelijke noemer voor groepen als Coldplay, Starsailor, Snow Patrol, Keane, Thirteen Senses, Athlete, British Sea Power, The Feeling, Aqualung, South en Morning Runner. Ze schrijven gevoelige, vaak epische songs en durven zich in hun teksten wel eens te bezondigen aan navelstaarderij en zelfmedelijden. Tussen het weinige koren zit echter véél kaf. Wie uit is op ’the real thing’ in de emotionele Britpop van het voorbije decennium heeft aan de volgende vijf platen ruim voldoende.

1 Manic Street Preachers n ‘Everything Must Go’ (Epic, 1996)

Hun gitarist Richey Edwards was net verdwenen – tien jaar later is er nog altijd geen spoor van hem – en dat verlies verwerken de Manics met dit juweeltje. ‘ Libraries gave us power‘: in tegenstelling tot de adepten van de Coldplay-school kijkt tekstschrijver Nicky Wire naar de wereld in plaats van in de spiegel. De voormalige punks gaven met Everything Must Go de harp een plaats in de popmuziek, Keane heeft er voor Under The Iron Sea ongetwijfeld goed naar geluisterd.

2 Radiohead n ‘OK Computer’ (Parlophone, 1997)

Welke Britse groep is niét beïnvloed door Radiohead? Voor een gitaarplaat put OK Computer geluiden uit heel verschillende bronnen (zelfs een faxmachine). Radiohead maakte progrock weer cool. Met songs als de klankgeworden depressie No Surprises vindt deze cd, zoals alle grote kunst, de perfecte balans tussen emotie en intellect.

3 Coldplay n ‘A Rush Of Blood To The Head’ (Parlophone, 2002)

Scherper dan hun veelgeprezen debuut. Anno 2002 was het Coldplay nog te doen om straffe, in melancholie gedrenkte songs en niét om hun status. Op hun jongste cd X&Y was de groep eerder bezig met het krampachtig beantwoorden aan de hoge verwachtingen als grote uitdager van U2.

4 Elbow n ‘Leaders Of The Free World’ (V2, 2005)

Chris Martin van Coldplay was eerlijk genoeg om toe te geven dat deze plaat voor hem verplichte leerstof was. Het is emotioneel de meest directe cd van Elbow. Het ldvd van frontman Guy Garvey – hij brak met BBC Radio 1-presentatrice Edith Bowman – is hét thema waar het album rond draait.

5 Morrissey n ‘Ringleader Of The Tormentors’ (Attack, 2006)

The Smiths blijven hét ijkpunt voor iedere zichzelf respecterende Britpopband. De teksten van Morrissey torenen, vooral door de dubbele bodems, hoog boven de rest uit. Vol ongeloof lazen we sommige kritieken op zijn laatste solo-cd Ringleader Of The Tormentors. Morrissey zou ’te gelukkig’ geworden zijn: wát een onzin. Dit album bevat zijn sterkste melodieën in 14 jaar.

‘UNDER THE IRON SEA’

UIT OP 9/6 BIJ UNIVERSAL