Brian Jackson ****

De naam van toetsenist en fluitist Brian Jackson plakt voor altijd aan die van jazzpoëet en avant-rapper Gil Scott-Heron. De twee brachten tussen 1971 en 1980 negen platen uit waarvan u er zeker acht blindelings mag aanschaffen. Solo had Jackson nog maar één lp gemaakt. Tot Daniel Collás van het New Yorkse indiesoulensemble The Phenomenal Handclap Band hem overtuigde om enkele demo’s uit de seventies en eighties treffelijk uit te werken. De resultaten zijn bij momenten verrukkelijk. Jacksons bijna vijftig jaar oude synthpartijen en jazzfluiten mengen zich met Collás’ percussie tot een vintage pakket vol warme, geëngageerde zang en spoken word, op een bedje van onweerstaanbare soulfunkgrooves die in Mami Wata een omwegje maken langs West-Afrika. Op de gladde disco van Hold On na: top.