Bones and All ****

Emotioneel doorbloedde coming-of-agefilm, lyrische road movie door de Midwest, groezelige huivertrip over benevolente kannibalen op de vlucht: Bones and All is het allemaal, soms op het wankele af. Maar Luca Guadagnino (Suspiria, Call Me by Your Name) is van genres en emoties dooreen klutsen dan ook nooit vies geweest. Nochtans is het, met dank aan Arseni Khachaturans korrelige, in warm zonlicht gedrenkte fotografie, wellicht zijn meest beheerste en klassieke film. Alsof hij een tegenwicht wilde bieden aan de groteske insteek, met zijn jonge outcasts – Taylor Russell en Timothée Chalamet – die ergens in de achterbak van de jaren tachtig door the other America trekken en daar ontdekken dat ze niet alleen hun appetijt voor mensenvlees delen. Enkele scènes mikken op de zenuwbanen, de meeste op het hart, wat in een melancholische horrormash-up resulteert die af en toe bite mist, maar genereus het motto omarmt dat de reis belangrijker is dan de bestemming en zich dichter tegen Badlands dan Cannibal Holocaust aanschurkt. Bonne route. Bon appétit.