B-filmconnaisseurs Quentin Tarantino (47) en Robert Rodriguez (42) sloegen professioneel de handen al meermaals in elkaar. Een overzicht.

DESPERADO 1995

Tarantino – die altijd al acteerambities had – duikt in Rodriguez’ tweede langspeler op in een cameo als pick-up guy, en wordt na enkele lijnen tekst vermoord op het toilet.

FOUR ROOMS 1995

In deze royaal geflopte omnibusfilm nemen zowel Rodriguez als Tarantino elk een van de vier delen voor hun rekening. De kortfilm van Rodriguez heet Room 209: The Misbehavers. Die van Tarantino Penthouse: The Man from Hollywood. De overige twee delen zijn geschreven en geregisseerd door Allison Andres en Alexandre Rockwell.

FROM DUSK TILL DAWN 1996

Rodriguez verfilmt Tarantino’s uitzinnige vampieren-cum-roadmovie-scenario, en cast hem naast Hollywoodster-in-spe George Clooney als voortvluchtige bankrover met voetenfetisj. In de rechtstreeks op dvd gedumpte delen twee en drie treden Rodriguez en Tarantino enkel nog op als uitvoerende producenten.

ONCE UPON A TIME IN MEXICO 2003

Tarantino bedenkt de titel van dit derde en laatste deel van Rodriguez’ Mariachi-trilogie, met dit keer niet Antonio Banderas maar wel Johnny Depp als gitaar- annex geweervirtuoos. Voor de beloofde bijrol heeft QT deze keer geen tijd.

KILL BILL VOLUME 2 2004

Rodriguez, die als doe-het-zelver vaak ook zijn eigen scores componeert, schrijft wat muziek voor het tweede deel van Tarantino’s martial arts-epos. Als dank krijgt hij daarvoor één symbolische dollar en een vermelding als ‘ my brother‘ op de aftiteling.

SIN CITY 2005

Op verzoek van Rodriguez regisseert Tarantino één scene uit deze digitaal gedraaide neonoir naar de misdaadstrips van Frank Miller. ‘Op die manier kon ik Quentin laten kennismaken met digitale camera’s en hem bewijzen dat de techniek wel degelijk zijn voordelen heeft.’, legt Rodriguez later uit. Als dank leent Tarantino hem de samoeraizwaarden uit Kill Bill, die het personage Miho als wapens gebruikt.

GRINDHOUSE 2007

Tarantino en Rodriguez brengen op broederlijke wijze hommage aan de zogeheten grindhouses van weleer: vaak groezelige buurtbioscopen die indertijd vooral exploitation-pulp programmeerden. Rodriguez doet dat met de bloederige zombiepastische Planet Terror, Tarantino met de praatzieke roadmovie Death Proof. In de States komen beide films samen uit, geflankeerd door vijf neptrailers waaronder die voor Machete. In Europa krijgen beide langspelers elk een aparte release, hoewel ze ook daar beneden de commerciële verwachtingen blijven.

(D.M.)