Elke muzikant heeft een plaat die hem heeft doen beslissen: aan dit instrument wil ik mijn leven wijden. Deze week: de eyeopener van drummer Dave King van The Bad Plus, die op 2 november in Vrijstaat O. in Oostende spelen.

DAVE KING: Ik was een jaar of twaalf toen ik My Favorite Things van John Coltrane hoorde. Natuurlijk kende ik het liedje, zo’n eenvoudig melodietje uit The Sound of Music dat iedereen kan meeneuriën, maar in de handen van Coltrane werd het donker, broeierig en intens. Dat was een echte schok. Ik realiseerde me plots dat je door improvisatie het karakter van muziek echt radicaal kunt veranderen.

Heavy stuff voor een twaalfjarige. Wat zegt dat over jezelf?

KING: Ja, ik was nogal rusteloos. Het was nooit mijn ambitie de nieuwe Charlie Watts of Ringo Starr te worden. Ik speelde ook altijd veel meer dan nodig was. Ik zocht voortdurend naar wat ik zélf kon vertellen, eerder dan netjes partijen te spelen. Ondertussen ben ik al wat bedaard. Maar hopelijk ook weer niet te veel…

Zoals Coltrane My Favorite Things deconstrueerde, gaan jullie met The Bad Plus nog steeds met muziek om.

KING: Absoluut! We zijn alle drie veel meer geïnteresseerd in wat een compositie voor ons kan worden, eerder dan wat ze is. We hebben echt geprobeerd de grenzen van wat als jazz wordt ervaren te verleggen.

Er was in de begindagen nogal wat controverse over het jazzgehalte van jullie muziek?

KING: Ach, er is niks mis met een beetje controverse. Zelfs Ornette Coleman is tot op de dag van vandaag nog steeds controversieel. We maken dan ook geen muziek voor iedereen. Zolang we maar ons publiek aan het denken kunnen blijven zetten.

Over jullie nieuwe cd Made Possible: is een songtitel als Re-Elect That een politiek statement?

KING: Nou, met instrumentale muziek heb je maar één kans om een statement te maken, hé. (lacht) Ik zou liegen als ik zou beweren dat het niet over Obama gaat, maar het is toch meer dan dat. Het gaat over goede keuzes blijven maken in het leven. Wat wij doen, is sowieso erg cinematografisch en met onze titels willen we de luisteraar toch wat meer houvast geven.

Jullie experimenteren ook voor de eerste keer met elektronica.

KING: Ja, maar dat betekent niet dat we nu een hele santenboetiek gaan meesleuren op concerten. Als je een plaat opneemt, dan laat je je fantasie de vrije loop. Daarom werkten we in het verleden ook met rockproducers om een aparte sound te creëren. Maar jazz kun je pas echt beleven als je het voor je neus ziet. Jazz gebeurt nu.

JOHN COLTRANE

MY FAVORITE THINGS

1961

ATLANTIC RECORDS

FREDERIK GOOSSENS