Elke muzikant heeft een plaat die hem heeft doen beslissen: aan dít instrument wil ik mijn leven wijden. Deze week: de eyeopener van Waso De Cauter, telg van de familie die nu al voor de twintigste keer de heer Reinhardt viert met het festival Djangofollies, vanaf 14/1 op 25 locaties.

WASO DE CAUTER: Ik ben grootgebracht op een dieet van New Orleans en swing. De eerste jazzplaat die ik met mijn eigen zakgeld kocht, was Fontessa van het Modern Jazz Quartet. John Lewis schreef het titelnummer als een meerdelige suite. Het wordt ook uitgevoerd met een ernst die eerder herinnert aan klassieke muziek. Voor het eerst besefte ik dat jazz meer kan zijn dan swingen en solo’s spelen.

Een van de bekendste stukken van het Modern Jazz Quartet is natuurlijk hun hommage aan Django Reinhardt.

DE CAUTER: Je gelooft het misschien niet, maar zo heel veel werd er bij ons niet naar de plaatjes van Django geluisterd. Mijn vader speelde die zigeunerswing natuurlijk samen met Fapy Lafertin in hun groep Waso, maar thuis hoorden we vooral Jelly Roll Morton, Sidney Bechet en Louis Armstrong; Amerikaanse jazz, dus.

Hoe ben je zelf muziek beginnen te spelen?

DE CAUTER: In tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn broer Myrddin heb ik gek genoeg niet die overduidelijke noodzaak gevoeld om muzikant te worden. Toen ik jaar of veertien werd, heeft mijn vader me onder de arm genomen en me een aantal nummers op gitaar geleerd. Met dat kleine repertoire gingen we dan samen langs de cafés. Voor ik het goed en wel besefte, stond ik met mijn beide voeten in de muziek.

Jullie familie is al twintig jaar lang een van de drijvende krachten achter het Djangofolliesfestival. Hoe hou je de traditie van de gypsy swing vandaag nog levend?

DE CAUTER: Door niet te puristisch te zijn. Ik weet dat de échte liefhebbers hun wenkbrauwen fronsen als ze ons DjanGo-Onproject horen. Maar we spelen vanuit de buik en vanuit ons hart. Het is de enige manier waarop wij deze muziek kunnen brengen zonder folkloristisch te worden.

Welk concert mogen we dit jaar zeker niet missen?

DE CAUTER: De openingsavond op 14 januari in het PSK in Brussel belooft bijzonder boeiend te worden, omdat je er zowel de roots als de erfenis van Django kunt beleven. We openen met het eenmalige, en waarschijnlijk ook laatste optreden van Romani, de unieke combinatie van tweemaal vader en zoon, De Cauter en Limberger. Hun album uit 1996 heb ik nu ook heruitgegeven op Spocus Records. En daarnaast is er natuurlijk het Philip Catherine Quartet. Catherine is de rechtstreekse erfgenaam van Reinhardt. Niet voor niets noemde Charlie Mingus hem ‘Young Django’.

MODERN JAZZ QUARTET

Fontessa

Atlantic

1956

FREDERIK GOOSSENS