Black Rebel Motorcycle Club

Op een gezonde teint zal het Californische Black Rebel Motorcycle Club zich nooit laten betrappen. Hoeft niet: een korte broek, zelfs een zwarte, zou de chronisch sombere inborst van voormannen Peter Hayes en Robert Been onnodig ondergraven. Het trio komt dan wel zijn straatje niet uit op deze eerste plaat in vijf jaar, het zoekt wel wat andere schaduwplekken op. Van DFF (Drink, Fight, Fuck – wat anders?) straalt tribale dreiging af, en in Circus Bazooko helpt een garagerockorgeltje om de bezongen mist tussen droom en realiteit te evoceren. Ook in enkele langgerekte composities waaiert de zwarte rook uit in psychedelische sferen. Al hebben die niet altijd evenveel stimuli op zak als het pulserende King of Bones of Little Thing Gone Wild, waarin BRMC tenminste stof uit het asfalt stampt.