Bert Moerman

1. Waarom heb je je boek in de jij-vorm geschreven?

Bert Moerman: Ik of hij leek me saai. Door alles in de jij-vorm te schrijven wilde ik de lezer het gevoel geven zelf in het verhaal te zitten. Al is dat voor sommige lezers wel even wennen. Zo kreeg ik van iemand de opmerking dat hij de eerste dertig pagina’s niet wist waar zijn hoofd stond. Ik geef toe dat het niet alledaags is, maar Jay McInerney deed het me al voor in Bright Lights Big City. Dat is het eerste boek in de jij-vorm dat ik ooit heb gelezen. En ook daarin speelt een onbetrouwbare verteller de hoofdrol, wat ik altijd een interessant gegeven vind.

2. Over McInerney gesproken: ook jij hebt je roman in New York geschreven, toch?

Moerman: Net zoals het hoofdpersonage van mijn boek achtte ik de tijd rijp om mijn leven om te gooien en datgene te doen wat allicht op de bucketlist van iedere geletterde mens staat, een roman schrijven. New York is voor mij de ultieme stad, de hoofdstad van de wereld. Stel dat ik in Gent of Antwerpen was gebleven, dan was er nooit een boek gekomen. Dus trok ik naar New York, schreef drie uur per dag en maakte daarna lange wandelingen, van soms wel dertig kilometer. Normaal heb ik het concentratievermogen van een kleuter, maar daar lukte het me het wonderwel om mijn aandacht bij het werk te houden. Ik heb er zes weken non-stop geschreven en daarna ben ik nog twee weken in een Noord-Frans hol van Pluto alles gaan herwerken. Het was heel intensief, maar voor mijn tweede boek wil ik het niet anders doen.

3. Stel dat iemand me vraagt waar je boek over gaat, dan antwoord ik: over de noodzaak je leven in eigen hand te nemen. Juist?

Moerman: Ieder mag uit mijn boek halen wat hij zelf wil, maar voor mij is het een waarschuwing voor mezelf: stel je niet al te gelaten op in het leven. Het lijkt soms alsof we heel weinig beslissingen zelf kunnen nemen, maar we zijn echt niet de speelbal van de omstandigheden. Ik wil hier niet als de Bond zonder Naam klinken, maar ook al besef je dat het leven is wat het is, probeer er toch het beste van te maken. Het is een idee waar ik een vrolijk nihilisme uit put.