Regisseur Jonas Govaerts terroriseerde scouts in horrorfilm Welp en Dimitri Vegas in actiekomedie H4Z4RD. Tuurlijk heeft hij ideeën genoeg voor Del Toro’s horroranthologie.
Jonas Govaerts: Ik zou in de twee verhalenbundels duiken die me aan mijn diploma geholpen hebben. In blinde paniek – ik had geen idee voor mijn afstudeerfilm – botste ik in 2003 op Black Leather Required van David J. Schow, stamvader van de splatterpunk (die horror injecteerde met een portie nihilisme, realisme en rauwheid, nvdr.). Door verder te zoeken op splatterpunk vond ik Scars and Other Distinguishing Marks van R.C. Matheson, zoon van Richard Matheson, die zombieklassieker I Am Legend schreef. Mobius, zijn kortverhaal over de ondervraging van een seriemoordenaar, werd mijn eindwerk. We raakten bevriend en ik heb nadien nog twee verhalen van R.C. verfilmd.
Ik sta ervan te kijken hoe griezelig The Exorcist na al die jaren nog altijd is.
Aan welk verhaal denk je concreet?
Govaerts: Schows Where the Heart Was is een geweldig zombieverhaal. In een trailerpark vermoorden een vrouw en haar minnaar haar echtgenoot. Maar die keert steeds weer terug. Ze versnijden hem in almaar kleinere stukjes maar hoe kleiner hij wordt, hoe gevaarlijker hij blijkt. In zombiefilms gebeurt normaal het omgekeerde: de bedreiging vergroot naarmate er méér zombies opduiken.
Welke filmsterren mogen zich aan stukken laten snijden?
Govaerts:Zo’n anthologie is een goed excuus om oude horrorlegendes op te vissen. Dus doe mij maar Jeffrey Combs of scream queen Barbara Crampton uit Re-Animator of Bruce Campbell uit The Evil Dead.
Er zal dus mogen gelachen worden?
Govaerts: Mijn grote liefde voor film startte met films als Evil Dead 2, Braindead en Dellamorte dellamore. Dat was niet alleen leuk om naar te kijken maar ook zichtbaar leuk om te maken. Instinctief trok me dat aan. Maar de formule is delicaat. Humor en horror versterken elkaar als de balans goed zit, anders schakelen ze elkaar uit. Echt goeie horrorkomedies zijn daarom zeldzaam. Weet je wie trouwens een absolute meester is in humor om de scares des te harder te laten aankomen? Guillermo del Toro.
Je bent gepokt en gemazeld in het genre. Komt het nog voor dat een horrorfilm jou de stuipen op het lijf jaagt?
Govaerts: Neen. Ik schrik zelden nog. Als het toch gebeurt, dan wil ik de film meteen nog eens zien om de mechaniek te ontleden. Ik sta er wel van te kijken hoe griezelig The Exorcist na al die jaren nog altijd is, ook al heb ik geen christelijk botje in mijn lijf. Ik weet niet wat William Friedkin daar uitgespookt heeft maar dat is meer dan wat mechaniek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
