Na Dogtooth en Alps zet Grieks weird wave boegbeeld Yorgos Lanthimos zijn exploratie van het curieuze menselijke beestje verder met deze heerlijk curieuze existentiële komedie waartegen wijlen Luis Bunuel ongetwijfeld ‘si hombre’ had gezegd.
Colin Farrell – met schlemielig haar en snor – is één van de eenzaten die in een onbestemde, nabije toekomst in een onbestemde, dystopische maatschappij naar een liefdeshotel gebracht wordt waar hij exact 45 dagen de tijd krijgt om een partner te vinden. Als hem dat niet lukt verandert hij in een dier, een lot dat alle loners ondergaan, al is er een ondergrondse beweging, met Léa Seydoux als leidster, die zich tegen de koppeldictatuur verzet. Que?
Uiteraard hoef je van Lanthimos geen blitse scifi met blitse special effects te verwachten, maar giet hij zijn surrealistische maar serieus gebrachte en doordachte dystopie in een koele, glaciale retrolook, met een hotel waar zowel Wes Anderson, Jean-Luc Godard als Stanley Kubrick op het gastenlijstje zouden kunnen staan.
Ondertussen zet Farrell eindelijk nog eens een toprol neer als de chronisch somber voor zich uit starende Jederman van dienst, en wordt de humor net als in Dogtooth en Alps droog en tragisch geserveerd. Alleen jammer van het einde waarin je voelt dat Lanthimos moeite heeft om zijn absurde allegorie over de existentiële eenzaamheid af te sluiten, maar filmen kan hij. De cast, met verder ook Rachel Weisz en John C Reilly, heeft er duidelijk zin in.
Een komedie die zowel clever als visueel bevlogen is.
