Een lijk op uw bord? Of toch liever in uw bed? Het is slechts een van de vele dilemma’s die u tijdens het Brusselse cultfilmfestival Offscreen krijgt voorgeschoteld. Drie smaakmakers van de twaalfde editie.
High Life (2018)
Wie toekomstige cultfilms wil spotten, zakt best naar Offscreen af. Géén festival dat briljante b-films zo goed van bagger scheidt als dit. Kijk maar naar de Offscreenings-sectie, met onuitgegeven titels als Isabella Eklöfs gangsterfilm Holiday (2018) en artistieke genrecinema als High Life (2018), Claire Denis’ ruimtedrama, waarmee het festival opent. Na zich met Trouble Every Day in vampierencinema te hebben verdiept sluit de Franse cineaste nu zelfs Twilight-vampier Robert Pattinson op in een buitenaardse gevangenis om er zwarte gaten, seksuele lusten en zichzelf te verkennen. Dat belooft!
Nekromantik (1987)
Op een dag vind je de job van je leven. Zoals Rob, die dagelijks lijken versjouwt. Dat zijn job hem soms uit zijn slaap houdt, is begrijpelijk. Alleen neemt Rob dat té letterlijk: op een dag smokkelt hij een kadaver buiten om zijn seksleven op te leuken. Maar die morbide ménage à trois in Jörg Buttgereits film, de Duitse provocateur die op deze editie geëerd wordt, eindigt niet zoals gepland: zijn vrouw vertrekt met hun koele minnaar en hij blijft verward en bloedgeil achter. Spoiler: in plaats van zijn lusten op een kat bot te vieren had Rob zich beter vergaapt aan de Death on Film-selectie: snuffmovies als Cannibal Holocaust (1980) en Faces of Death (1978) zijn porno voor morbide zielen.
Super Mario Bros. (1993)
Een prinses redden met een wc-ontstopper? Dat is iets voor Mario en Luigi, de loodgieters die voor die missie door games vol schildpadden en paddenstoelen hollen. Hoewel dat de ideale setting voor een psychedelische familiefilm is, dropten Annabel Jankel en Rocky Morton de Italiaanse broertjes voor deze eerste live-actiongameverfilming in een dystopische nachtmerrie. Waren de verkeerde paddenstoelen op hun pizza funghi beland? Het betekende alvast game over voor Nintendo’s Hollywooddroom. Reden te meer voor Offscreen om dit curiosum op te nemen in Game On!, een programma dat met films als Joysticks (1983) en Tron (1982) nostalgisch terugkijkt naar de begindagen van videogames en met Relaxer (2018) zelfs 90 minuten lang inzoomt op iemand die Pac-Man speelt . Grote cinema? Soms. Next-level shit? Altijd.
