Melomaestro Pedro Almodóvar geeft Ethan Hawke en Pedro Pascal de sporen in de korte gay western Strange Way of Life, maar veel stof doet dat niet opwaaien.
Met zijn fetisj voor grote emoties, venten met issues en het vervormen van genres, bij voorkeur in knallende kleuren, is het een mysterie dat Pedro Almodóvar nooit eerder een western schoot. Maar als zijn eerste, amper dertig minuten durende uitje op het stoffige terrein van de cowboyfilm iets bewijst, dan is het dat de Spaanse melomaestro achter Todo sobre mi madre, Hable con ella, Volver en ander fraais zich toch niet helemaal thuis voelt tussen de saloons en het tuimelkruid.
In deze miniwestern – gesponsord door modehuis Saint Laurent – galoppeert de Mexicaanse cowboy Silva (Pedro Pascal) na 25 jaar terug richting het pioniersstadje Bitter Creek. Maar dan niet zoals John Wayne dat zou doen. Al jaren is Jake (Ethan Hawke) daar sheriff, Silva’s vroegere kameraad met wie hij indertijd een onafscheidelijk outlawduo vormde, tot tussen de lakens toe. Geen wonder dus dat Silva op diens clementie hoopt wanneer zijn tienerzoon wordt gezocht voor moord, een zaak die het testosteron van de twee voormalige vrienden gevoelig de hoogte doet in schieten.
Met zijn melancholische ex-minnaars die door de tijd en het lot uiteengereten werden en na al die jaren niet goed weten welk soort pistool ze nu eerst op elkaar moeten richten, is het de ideale setup voor drama, suspense en hitsige herenliefde. Oftewel voor alle dingen die Almodóvar (die ooit in de running was om Brokeback Mountain te verfilmen) doen tikken.
Toch raakt zijn kortfilm, met knipogen naar de B-melowesterns uit de jaren vijftig en zestig, nooit in volle galop, wat niet alleen met de korte speelduur of het abrupte einde te maken heeft. De eerste shots zijn ronduit onhandig, en zowel Pascal als Hawke – nochtans een droomduo om het Wilde Westen te verkennen – lijken hun doorwrochte teksten van de autocue af te lezen, hoewel beide raspaardjes hun best doen om diepe rimpels in hun bezwete voorhoofd te trekken. Bovendien zijn hun personages meer mannequins die de collectie van Saint Laurent showen dan psychoseksueel getroebleerde venten van smachtend vlees en borrelend bloed.
Het zorgt ervoor dat deze gay western – Almodóvars tweede Engelstalige kortfilm na zijn Jean Cocteau-adaptatie The Human Voice (2021) – teleurstellend weinig stof doet opwaaien. Alleen blijft alles gelukkig wel mooi om naar te kijken. Er zijn de broeierige breedbeeldplaatjes van huiscameraman Luis Alcaine. Er zijn de coole cowboykleren ontworpen door Italo-Belg Anthony Vaccarello, creatief directeur van Saint Laurent. En er zijn Pedro Pascal en Ethan Hawke, viriele venten die ook zonder stetson op harten sneller doen slaan. Vrouwelijke en andere.
Een fraai uitgedoste genre-oefening voor Almodóvar-fans, maar helaas geen kleinood om met geladen Winchester de bioscoop binnen te vallen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
