In een Brusselse school komt een bevlogen lerares met Marokkaanse roots in het vizier van geradicaliseerde leerlingen. Amal van Jawad Rhalib is tegelijk een alarmkreet en een pleidooi voor het onderwijs.
De sterke, vastberaden Amal is een van de weinige leerkrachten op een Brusselse school die het er niet bij laat wanneer ze merkt dat een meisje meedogenloos mishandeld wordt omdat ze lesbisch zou zijn. In tegenstelling tot veel collega’s is ze noch te laf, noch te dom om vanuit een kromme interpretatie van verdraagzaamheid religieus fanatisme blauwblauw te laten. Onvermoeibaar spoort ze haar leerlingen aan tot lezen en tot respect voor de vrijheid van meningsuiting. Lubna Azabal, de Brusselse actrice die uitblonk in Rebel van Adil en Billal en Le bleu du caftan en Adam van Maryam Touzani, houdt je een film lang op het puntje van je stoel als de moedige leerkracht Amal.
Wanneer die op de proppen komt met een liefdesgedicht van Abu Nuwas, een vermaarde Arabische dichter uit de achtste eeuw die vrouwen én mannen beminde, krijgt ze het zelf aan de stok met radicaliserende leerlingen die het extreem intolerante salafisme zijn ingefluisterd. Onder meer door een bekeerde koranleraar op school – een rol voor Fabrizio Rongione, een vaste waarde in de films van de broers Dardenne. Het is moeilijk om niet te denken aan de vergelijkbare situatie die in Frankrijk tot de onthoofding van leraar Samuel Paty leidde. Jawad Rhalib, regisseur van een reeks oerdegelijke documentaires die gevoelige onderwerpen onbevreesd aansnijden, zoals When Arabs Danced of The Pink Revolution, bewijst met Amal dat hij ook met een speelfilm uit de voeten kan. Moeiteloos werkt hij de plot uit en bouwt hij spanning op. Het resultaat is een rauw drama dat zich moeilijk laat negeren en een ideale aanzet is voor klasgesprekken en andere vormen van debat. Want Amal is dan wel een alarmkreet, het is eveneens een pleidooi om te investeren in onderwijs en leerkrachten als Amal ten volle te steunen in hun strijd tegen gevaarlijke onwetenheid.
