Dertien jaar had James Cameron nodig om de succesvolste film aller tijden te vervolgen. Grootschaliger dan Avatar: The Way of Water is er niet.
Net als Black Panther: Wakanda Forever speelt Avatar: The Way of Water zich grotendeels in het zeewater af en is de grote climax een zeeslag. Verder is er tussen de twee najaarsblockbusters geen vergelijking mogelijk. Zo veel scherper, natter, imposanter is het watergeweld van James Cameron. De Titanic-regisseur ligt op het vlak van filmtechnologie dertien jaar vóór op Marvel en co.
Zolang als de 3D-bril niet van je neus glijdt is, waan je je dik drie uur in een wonderlijke wereld. Denk aan de mooiste fauna-en-florabeelden uit de BBC-reeksen Oceans of Planet Earth, met dit verschil dat elke bloem, grasspriet, zeeanemoon of zeedier aan de verbeelding is ontsproten. Het is sciencefiction, een spektakel, een ervaring.
Voor de vele Avatar-leken die er de voorbije dertien jaar bij zijn gekomen: die ecoblockbuster speelt zich af op een verafgelegen maan, Pandora. De Na’vi, blauwe reuzen met een staart en spitsoren, leven er in symbiose met een wonderbaarlijke natuur maar krijgen het aan de stok met de technologisch oppermachtige en extreem destructieve mens. In sequel The Way of Water onderneemt de mens na jaren rust een nieuwe poging om Pandora met veel geweld te koloniseren. Jake Sully en Neytiri, de helden van de eerste Na’vi-opstand, vluchten met hun vier kinderen naar een watervolk met een heel andere cultuur dan ze gewoon zijn.
Op het interludium van Avengers: Endgame na bracht geen film ooit meer geld op dan de eerste Avatar. Cameron verzamelde een recordbedrag voor vier ondertussen volledig uitgeschreven sequels. Twee daarvan zijn al volledig gedraaid. Deze eerste sequel moet de komende weken wereldwijd een recordaantal mensen op de been brengen om rendabel te zijn. (Wat een gok.)
De achilleshiel van de eerste Avatar was het vrij zwakke scenario met een zweverige, vrij simplistische ecologische thematiek. The Way of Water is op dat punt beter. Zo is het makkelijker om emotioneel met de personages mee te leven. We zijn er duidelijk nog niet, maar dat is snel vergeten zodra een ‘tulkun’, Pandora’s overtreffende trap van een walvis, met zeer veel gespetter uit de oceaan springt en het reuzenscherm volledig inpalmt. De herlancering van het fenomeen Avatar is een feit.
