Recensie ‘De behandeling’: Het goddeloos monster

Een thriller met een trol, een thriller die zich zo wentelt in gruwel en duisternis dat het verschil met horror nauwelijks nog waarneembaar is, dat kende de Vlaamse film nog niet. Met De behandeling is het prijs.

Hans Herbots, na de dure tv-series Het goddelijk monster en The Spiral weer in filmland, begeeft zich op het terrein waar The Silence of the Lambs of Seven heersen. Voor die namedropping tot onrealistische verwachtingen leidt: De behandeling bokst niet in die gewichtsklasse en zou ook een kamp tegen het recente Prisoners met Hugh Jackman en Jake Gyllenhaal verliezen. Het betreden terrein is ook dat van tv-series als Wire in the Blood, The Fall of The Bridge.

De hamvraag is dus eerder of De behandeling het surplus heeft om u uit uw luie zetel te krijgen en in de bioscoop. Het antwoord is ja. Met dank aan de stille krachten van de Vlaamse film zoals cameraman Frank van den Eeden (Kid, Dossier K), monteur Philippe Ravoet (De zaak alzheimer, Loft) en scenarist Carl Joos (De zaak alzheimer, The Broken Circle Breakdown). Het basismateriaal is ook geen kattenpis. Met het boek De behandeling verwierf Britse de Mo Hayder een reputatie als schrijfster die de diepste angsten verkent en gruwel en gore toestanden expliciet beschrijft. Een ranzig kantje, geflirt met exploitation, moet u erbij nemen.

Drie verhaallijnen zijn vaardig door elkaar geweven. In de eerste zien we de klopjacht van de politie op een psychopaat (van het type dat nesten kweekt en de muren volkladt) die bij jonge gezinnen binnendringt. In de tweede volgen we de trol en zijn potentiële nieuwe slachtoffers. In de derde blijkt de messcherpe rechercheur Nick Cafmeyer tijdens de helletocht ook met demonen uit het verleden te vechten.

Geert Van Rampelberg demonstreert hoe je intens kunt spelen zonder aan overacting te doen – vreemd dat hij niet eerder eerste viool spelen mocht. Voor de nevenpersonages werden niet the usual suspects gevraagd. We zien mannen als Johan Van Assche of Dominique Van Malder graag terug. De juiste keuzes maken van De behandeling de zenuwslopende, grimmige, gitzwarte genrefilm die de film wilde zijn.

Niels Ruëll