KaskCinema in Gent, Buda in Kortrijk, Roxy in Koersel, Cinema Zuid in Antwerpen en Cinema Zed in Leuven trakteren elke maand op een topfilm die in dit land geen release heeft gekregen. Wordt deze maand van de vergetelheid gered: Don’t Call Me Son van Anna Muylaert.
Wat als het leven dat men tot nog toe geleefd heeft één grote leugen blijkt? In Don’t Call Me Son verneemt Pierre (Naomi Nero) dat hij als baby gestolen werd. Hij wordt uit zijn warme cocon gesleurd, krijgt een nieuwe naam (Felipe) en een nieuw gezin, inclusief hun traditionele overtuigingen.
De Braziliaanse regisseur Anna Muylaert, die in 2015 al generaties, seksen en klassen liet clashen in haar arthousehit The Second Mother, legde niet één maar twéé glansrollen weg voor Dani Nefussi, die zowel de bescheiden single moeder als de onrustige, welgestelde biologische mama neerzet. Laatstgenoemde stikt in haar hors-d’oeuvres wanneer ze ontdekt dat zoonlief zich weleens als vrouw verkleedt, wat frontaal botst met het toekomstbeeld dat ze voor hem koestert, en waar polo’s en pogo’s geen deel van uitmaken.
En zo moet de inleidende vraag herzien worden: wat als het leven dat men tot nog toe geleefd heeft een leugen blijkt, maar dan wel een leugen waar men voor wil blijven kiezen?
