‘The Godfather’-regisseur Francis Ford Coppola zou 100 miljoen dollar uit eigen zak betalen om zijn droomfilm ‘Megalopolis’ eindelijk te kunnen realiseren. Het project heeft de carrière van de grootmeester veertig jaar lang getekend en moet nu de kroon op zijn oeuvre worden.
De 82-jarige Francis Ford Coppola is bereid zelf 100 miljoen te investeren om zijn droomproject Megalopolis alsnog te verwezenlijken. ‘Ik ben vastberaden om deze film te maken, ik wil in de herfst van 2022 beginnen filmen’, liet Coppola optekenen bij entertainmentnieuwssite Deadline. ‘De film gaat tussen de 100 en 120 miljoen dollar kosten, maar ik hoop natuurlijk dat het dichter bij de 100 miljoen zal blijven.’
Coppola beschrijft Megalopolis als een moderne tegenhanger van een Romeins historisch epos die focust op Amerika. Het gaat over een architect die vecht tegen de gevestigde waarde om de ideale stad in de toekomst te creëren. ‘De film is gebaseerd op Catilina’s Complot, een beroemd duel tussen Romeins staatsman Catilina en consul Cicero. Het verhaal speelt zich af in New Rome, een moderne interpretatie van New York.’
9/11
Megalopolis is een filmtitel die al decennialang vol spanning wordt rondgefluisterd in Hollywood. Coppola begon aan het project in het begin van de jaren tachtig. Het duurde echter twintig jaar om het scenario af te krijgen en de financiering bij elkaar te schrapen. In 2001 kondigde Coppola ‘Megalopolis‘ officieel aan, maar niet veel later sloeg het noodlot toe: twee vliegtuigen vlogen in de WTC-torens en veranderden zo de skyline van New York voorgoed. Coppola legde de productie stil en in 2005 werd het project dood verklaard.
Nu lijkt Coppola’s geesteskind er toch eindelijk te komen dankzij zelffinanciering. En bij de verwezenlijking van een droomproject, hoort een droomcast. Over de rolbezetting wilde Coppola echter nog niet veel kwijt. ‘Mijn cast is nog niet helemaal volledig, maar de acteurs die al hebben toegestemd zijn veelbelovend.’ Volgens geruchten zou Coppola azen op de acteertalenten van Oscar Isaac (Ex Machina en Inside Llewyn Davis), Cate Blanchett (Carol en The Lord of the Rings), Zendaya (Spider-Man: Homecoming), Forest Whitaker (The Last King of Scotland) en oude bekende James Caan. Die laatste schitterde als driftkop Sonny Corleone in Coppola’s The Godfather.
New Hollywood
Met Megalopolis wil Francis Ford Coppola terug aanknopen bij zijn successen van de jaren zeventig, om op die manier een kroon te plaatsen op zijn uitgebreid oeuvre. Coppola behoort samen met Martin Scorcese, Steven Spielberg, George Lucas en Brian De Palma tot de New Hollywood-beweging, de generatie filmmakers die begin jaren zeventig doorbraken en zich verzetten tegen de regels van het ‘oude’ Hollywood. Het waren de eerste regisseurs die een hoge mate van onafhankelijkheid eisten van de grote filmstudio’s, zowel op het vlak van productie als marketing. In totaal pronken er al vijf Oscarbeeldjes op Coppola’s schouw.
Reeds in de jaren zeventig bereikte Coppola een godenstatus in Hollywood. Met The Godfather (1972), The Conversation (1974), The Godfather: Part II (1974) en Apocalypse Now (1979) leverde hij vier meesterwerken af in een tijdspanne van zeven jaar. Vooral de moeilijke productie van die laatste – geweldig in beeld gebracht in de documentaire Heart of Darkness: a Filmmaker’s Apocalypse – kenmerkt de obsessieve passie van Coppola. De documentaire toont dat hij zelfs bereid is zijn mentale gezondheid op te offeren om zijn visie te realiseren. Zulke gedrevenheid mogen we ongetwijfeld ook bij Megalopolis verwachten, waarvan Coppola in 2001 zei dat het nog grootser zou worden dan Apocalypse Now.
Toch ging het daarna bergaf met de carrière van Coppola. In de jaren tachtig kreeg hij het moeilijk om de kunstjes uit zijn glorieperiode te herhalen. Toen al was Coppola hard in de weer met het scenario van Megalopolis en maakte hij films om grote studio’s te overtuigen mee in het project te stappen. Hij hield in die tijd echter amper het hoofd boven water nadat zijn gefaalde musical One From the Heart (1982) hem in geldproblemen had gebracht. Die financiële malaise was de bestaansreden voor The Godfather: Part III (1990), dat Coppola oorspronkelijk zag als een epiloog op de eerste twee films. Ook daarna slaagde Coppola er steeds minder in om een film uit te brengen die enigszins goed werd ontvangen bij critici.
Het blijft dus nog maar de vraag of Coppola met Megalopolis terugkeert naar zijn glorieperiode en een instant klassieker aflevert of doorgaat op zijn negatief elan, met een vergeetbare film als resultaat. Wat we wel zeker weten, is dat Megalopolis al veertig jaar lang het chef d’oeuvre moet worden van Coppola. Hij lijkt dan ook door dezelfde obsessieve gedrevenheid bezeten als bij de productie van Apocalypse Now. Hollywood houdt zijn hart vast.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
