Maïwenn is uiteraard niet de eerste regisseur die zich laat inspireren door de intriges aan het hof van Louis XV, Marie Antoinette et les autres. Vijf andere films die je terug flitsen naar Versailles aan de vooravond van de Franse Revolutie.
Madame DuBarry (Ernst Lubitsch, 1919)
Voor hij naar Hollywood trok op de vlucht voor de nazi’s, was Lubitsch in zijn Duits-Oostenrijkse heimat al een grootheid. Stille filmkoningin Pola Negri is de gewiekste boerendochter Jeanne du Barry die het tot in het hart en de sponde van Louis XV (Emil Jannings) schopt in deze expressionistische soap die niet in Versailles maar in de Berlijnse Tempelhof Studios werd gedraaid.
Marie Antoinette (W.S Van Dyke, 1938)
MGM-mogol Irving Thalberg spaarde kosten noch moeite voor deze Hollywoodbiopic over het tragische leven van de jonge, Oostenrijkse prinses Marie Antoinette. Die wordt na haar liefdeloze huwelijk met Louis XVI koningin van Frankrijk, probeert zich thuis te voelen in Versailles, zoekt troost bij Madame du Barry, tot haar mooie hoofd in 1793 van de guillotine rolt. Met een nagebouwde spiegelzaal die twee keer zo groot was als het origineel en met Norma Shearer als Marie Antoinette en Gladys George als Madame du Barry.
Ridicule (Patrice Leconte, 1996)
Aan de vooravond van de Franse Revolutie leiden corrupte en ijdele aristocraten een decadent leventje waarin het vermijden van andermans spot – le ridicule – zo ongeveer hun hoofdbekommernis is, terwijl het Franse volk verkommert van de armoe en de honger. Een kijk op het leven aan het hof van Versailles ten tijde van Marie Antoinette en Louis XVI, met Fanny Ardant en Jean Rochefort die hun beste pruik en bon mots bovenhalen.
Marie Antoinette (Sofia Coppola, 2006)
Marie Antoinette was niet die hautaine bitch die het hongerige volk toesnauwde dat het maar brioche in plaats van brood moest eten. Ze was een ongelukkig uitgehuwelijkte teen queen die tragisch vroeg op het schavot eindigde en verdacht veel op Kirsten Dunst leek. Dat is toch de interpretatie van Sofia Coppola in deze schaamteloos anachronistische biopic, met Rip Torn als Louis XV en cultkoningin Asia Argento als Madame du Barry.
Les adieux à la Reine (Benoît Jacquot, 2012)
Jacquots kostuumdrama opent op 14 juli 1789 – de bestorming van de Bastille – en vertelt wat er de dagen daarop gebeurde. Of toch volgens de geromantiseerde lezing van schrijfster Chantal Thomas. De val van de absolute monarchie, maar dan gezien vanuit de keukens en slaapkamers van Versailles en door de ogen van Sidonie Laborde (Léa Seydoux), de verlegen dienster die koningin Marie Antoinette (Diane Kruger) elke dag verhalen voorleest. Onder andere. Upstairs, Downstairs met pruiken op en een vleugje onvervulde damesliefde.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier