Donderdag gaat de Berlinale van start. Het Internationaal Filmfestival van Berlijn wil voor zijn 72ste editie weer een fysiek festival organiseren en trekt daarvoor meer tijd uit dan vorige jaren: van 10 tot en met 20 februari palmt de Berlinale de Duitse hoofdstad in. De filmvertoningen vinden zoals vanouds weer in de bioscopen plaats, maar op feestjes, recepties en bepaalde netwerkevenementen in levenden lijve is het minstens nog een jaar wachten. De zaalcapaciteit van de deelnemende cinema’s wordt met de helft beperkt.
Achttien films strijden niet alleen voor de gratie van de zevenkoppige jury, maar voor de Gouden Beer voor Beste Film en zeven Zilveren Beren, onder meer voor Beste Regisseur, Beste Hoofdrol en Beste Bijrol. Zeventien competitiefilms gaan op de Berlinale in wereldpremière. Zeven films zijn geregisseerd door vrouwen. De competitie telt met “La ligne” van Ursula Meier één Belgische coproductie. ‘Peter Von Kant’ van de Franse regisseur François Ozon, van wie in de zomermaanden nog ‘Eté 85’ in de Belgische bioscopen speelde, opent het festival.
Twee Belgische films staan op het programma in de Generations-sectie, voor films die in hun verhalen en beeldtalen jonge mensen serieus nemen. De langspeelfilm ‘Kind Hearts’ van Olivia Rochette en Gerard-Jan Claes vertelt het verhaal van een jong Brussels koppel dat hun studies aan de universiteit start. De kortfilm ‘Luce and the Rock’ van Britt Raes toont hoe een klein meisje omgaat met een reusachtige rots, die plots in haar dorp opduikt. In de kortfilm “Moune Ô”, onderdeel van de selectie Forum Expanded, reflecteert Maxime Jean-Baptiste over de Guyanese diaspora. Er staan ook heel wat Belgische coproducties op het programma, onder meer ‘Nelly & Nadine’, een documentaire over een lesbische liefde in het concentratiekamp van Ravensbrück.
De Belgisch-Nederlandse coproducties ‘Shabu’ en ‘De wraak van Knor’ duiken in de Generations-sectie op. Het verhaal over het varkentje mag de jeugdselectie zelfs openen. De Berlinale zou de Berlinale niet zijn zonder zijn beren, ook het symbool van de Duitse hoofdstad.
Op 15 februari krijgt de Franse actrice Isabelle Huppert de Gouden Erebeer in handen voor haar carrière. Die dag worden zeven van de bijna 150 films, tv-films en series vertoond waarin de intussen 68-jarige Huppert heeft gespeeld, zoals ‘Sauve qui peut (la vie)’ van Jean-Luc Godard, ‘La Pianiste’ van Michael Haneke en ‘Elle’ van Paul Verhoeven. Wie een berenbeeldje of een andere bekroning mee naar huis neemt, wordt op 16 februari bekendgemaakt. De zogenaamde Publikumstag, een dag van screenings voor het grote publiek die traditioneel aan het einde van het filmfestival plaatsvindt, wordt opgerekt tot vier dagen, van 17 tot 20 februari.
Met ‘Berlinale Goes Kiez’ trekt het filmfestival van 12 tot en met 18 februari naar verschillende arthousecinema’s in en rond de Duitse hoofdstad. Zo wil de Berlinale de buurtcinema’s in de spotlight zetten: met het woord ‘Kiez’ doelen Duitsers immers op een stadswijk, een gemeenschap.
De dramafilm ‘Bad luck banging or loony porn’ (‘Babardeala cu buclucsau porno balamuc’) van de Roemeense cineast Radu Jude werd vorig jaar bekroond met de Gouden Beer voor Beste Film.
