Emmanuelle Seigner speelt al haar charmes uit in ‘Venus in Fur’, een met zwier geregisseerde toneeladaptatie van haar echtgenoot Roman Polanski, die de mosterd zowel haalde bij een populair Broadwaystuk als de gelijknamige ophefmakende roman van Leopold von Sacher-Masoch.
De Frans-Poolse cineast Roman Polanski, de tachtig net voorbij, heeft z’n wilde haren nog niet verloren. ‘La Vénus à la Fourrure’ is een gedurfd speels kamerspel, dat zowel gebaseerd is op een populair Broadwaystuk van David Ives, als de gelijknamige ophefmakende 19-eeuwse roman van Leopold von Sacher-Masoch.
Bij aanvang glijdt de camera met gratie langs een Parijse boulevard de deuren binnen van een armoedig theater. Daar staat een gefrustreerde regisseur (Mathieu Amalric), die een dag van ontgoochelende audities achter de rug heeft, op het punt het voor bekeken te houden – ware het niet dat er nog een laatste actrice pardoes het gebouw komt ingestormd. De door het hondenweer verfomfaaide vrouw (Emmanuelle Seigner) overdondert de man en overtuigt deze haar alsnog een kans te bieden. Alhoewel ze het stuk expliciet afwijst omwille van de perverse inhoud, is zij misschien wel de geknipte persoon voor de belangrijkste rol in zijn aankomende productie, en dé incarnatie van von Sacher-Masochs fantasie. Kan het toeval zijn dat de pretentieuze vrouw dezelfde naam deelt met het hoofdpersonage: Vanda? Door hun gekibbel over de ware aard van de opvoering, moet de narcistische regisseur zich geleidelijk aan voor haar gewonnen geven. Terwijl de tekst met overgave wordt gedeclameerd, speelt Vanda al haar charmes uit, waardoor ze de teugels helemaal in handen krijgt.
‘Vénus à la Fourrure’ is een merkelijk betere toneeladaptatie dan Polanski’s vorige film ‘Carnage’, naar het veelgeprezen werk van Yasmina Reza. De grootste troef van deze bewerking is de souplesse waarmee beide performers in en uit hun verschillende rollen schuiven (deze in het stuk op de bühne en de dialogen daarnaast), waarbij de grens tussen schijn en werkelijkheid vervaagt. Emmanuelle Seigner, echtgenote en muze van Polanski, steelt de show in deze door hem met zwier geregisseerde film, waarvan het venijn in de staart zit. (**)
Dieter Vanden Bossche
