Regisseur Tim Mielants: ‘Emily Watson speelt een grote rol in mijn leven’

Peaky Blinders-ster Cillian Murphy schakelde voor Small Things Like These de hulp in van de Belgische regisseur Tim Mielants. ‘We vullen elkaar aan.’

‘We wilden al lang samenwerken’, legt Tim Mielants uit. ‘Na enkele fijne, lange wandelingen tijdens de coronapandemie besloten we daar écht werk van te maken. Van Oppenheimer was toen nog geen sprake. Via Cillians vrouw kwamen we uit bij een boek van Claire Keegan: Small Things Like These. Daarin herkende ik het rouwproces dat ook in De Patrick (Mielants eerste fictiefilm, nvdr.) zit. De eerste stappen waren gezet toen Cillian op een gegeven moment tegen me zei: “Moet je nu eens wat weten, Christopher Nolan vliegt naar Dublin om twee dagen met mij te praten.” Het bleek voor Oppenheimer te zijn. Ik heb Cillian voorspeld dat hij een Oscar zou winnen. Op de set van Oppenheimer stond hij naast Matt Damon, die samen met Ben Affleck een productiehuis heeft. Damon vertelde Cillian dat zij wel wilden betalen voor Small Things Like These. Daarna is het snel gegaan.’

De Belgische inbreng is aanzienlijk. ‘De tonaliteit van de film is verwant met die van De Patrick. Het hield steek om opnieuw samen te werken met de waanzinnig getalenteerde Frank van den Eeden voor de fotografie en met Alain Dessauvage voor de montage. In postproductie werd het Belgische aandeel nog groter.’

Small Things Like These blijft niet onder de radar. In Berlijn vonden ze het de ideale titel om het filmfestival mee uit de startblokken te doen schieten, en ook Gent trapt er straks haar festival mee af. ‘De film sluit aan bij deze tijd’, zegt Mielants. ‘Duitsland ziet de radicale partij AfD enorm populair worden. Small Things Like These onderzoekt wat het in tijden van onderdrukking betekent om stil te blijven en op te gaan in de massa of je net wél te laten horen. We tonen de kracht van een individu om het collectieve zwijgen te doorbreken. Dat lijkt een gevoelige snaar te raken.’

De tandem Murphy-Mielants heeft lang moeten zoeken naar een geschikte actrice voor de rol van de intimiderende moeder-overste van een klooster dat jonge vrouwen mishandelt. ‘Dé grote scène in het klooster biedt vooral een inkijk in de psyche van Bill Furlong, het hoofdpersonage. Hij is dat klooster nooit binnengegaan. Hij wilde het niet zien vanwege van wat zijn moeder overkwam. Uiteindelijk betreedt hij het toch en op dat moment gaat hij de confrontatie aan met zijn trauma en zijn demonen. Voor die scène wilde ik dus een performance die bigger than life is, maar wel geloofwaardig blijft. Zoiets kun je enkel van een grote actrice verlangen.’ Na een tijd zoeken kwam Cillian Murphy op de proppen met Emily Watson. ‘Dat vond ik een ongelofelijke inval. Watson speelt een grote rol in mijn leven. Mijn moeder heeft mij op veel te jonge leeftijd meegenomen naar Breaking the Waves en, fucking hell, wat was dat? Die film opende mijn ogen voor wat cinema kan zijn. Ik vond Watson ook bijzonder goed in Punch-Drunk Love, een film van Paul Thomas Anderson, die ik tot de allerbeste reken. En in The Boxer stond ze tegenover Daniel Day-Lewis. Je kunt niet hoger mikken qua talent. Het is ook daarom dat ze aanvankelijk niet in me opkwam. Ik dúrfde haar niet in overweging te nemen.’

Intussen hebben Mielants en Murphy al een volgende film gedraaid. Steve is een adaptatie van een boek van de Britse schrijver Max Porter. ‘We hebben dezelfde creatieve reflexen en vinden dezelfde dingen goed. We vullen elkaar aan. Vergelijk het met alpinisme: je hebt elkaar nodig om de berg te beklimmen. Je bent met een touw verbonden: als de ene valt, vangt de andere hem op. Zo voelt het toch aan. Hij vertrouwt mij in het nemen van honderden beslissingen en wordt graag door mij geregisseerd. Omgekeerd maakt zijn inbreng mij beter. Hij ziet het wanneer iets wel of niet werkt en heeft waanzinnig goede ideeën. En hij heeft maar een paar seconden nodig om de knop om te draaien en terug zijn ding als acteur te doen.’